1. Γενικά
Η προσευχή είναι η ζωή της ψυχής και ο δρόμος που μας ενώνει με το Θεό. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει ότι "Όποιος δεν προσεύχεται στο Θεό και δεν επιθυμεί να απολαμβάνει συνεχώς τη Θεία συναναστροφή, είναι άψυχος και νεκρός πνευματικά".
Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέγει ότι "όπως το σώμα χρειάζεται τον αέρα για να αναπνέει, έτσι και η ψυχή χρειάζεται την αδιάκοπη μνήμη του Θεού, δηλαδή την προσευχή". Επομένως, χωρίς την προσευχή ο άνθρωπος δεν ζει πνευματικά.
Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, "η προσευχή είναι η ένωση του ανθρώπου με το Θεό. Είναι μητέρα των δακρύων, συγχώρηση των αμαρτημάτων, τοίχος που μας προστατεύει από τις θλίψεις. Η προσευχή είναι έργο των αγγέλων, είναι η μελλοντική ευφροσύνη, είναι η εργασία που δεν τελειώνει, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς που κτυπά την απόγνωση, διάλυση της λύπης, θησαυρός των ησυχαστών, καθρέπτης της πνευματικής προόδου, αποκάλυψη των μελλοντικών πραγμάτων."
Από τον πιο πάνω ορισμό του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η προσευχή είναι η πηγή κάθε πνευματικού αγαθού και αξίζει να αφιερωθεί κανείς σ' αυτήν.
Εφόσον προσευχή είναι η αναπνοή της ψυχής μας, θα πρέπει να συνυπάρχει κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εν Χριστώ πορείας μας.
2. Προϋποθέσεις της προσευχής
Για να μπορέσουμε να προσευχηθούμε αληθινά, θα πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέγει: "Όσοι πηγαίνουμε να παρασταθούμε ενώπιον του Βασιλέως και Θεού και να συνομιλήσουμε μαζί Του, ας μην προχωρούμε χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία. Διότι υπάρχει φόβος, εαν μας ιδεί από μακρυά να μην έχουμε τα όπλα και τη στολή που αρμόζουν για να παρασταθούμε ενώπιον Του, να διατάξει τους υπηρέτες και τους λειτουργούς Του να μας δέσουν και να μας εξορίσουν μακριά από το πρόσωπο Του και τις δεήσεις μας να τις σχίζουν και να τις πετούν στο πρόσωπο μας."
Η προσευχή είναι ο γάμος του ανθρώπου με το Θεό και οφείλουμε να εμφανισθούμε ενώπιον Του με το κατάλληλο ένδυμα γάμου. Ποιο είναι αυτό το ένδυμα και από τι είναι ραμμένο, μας το λέγει πάλιν ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. "Όταν ξεκινάς να σταθείς ενώπιον του Κυρίου, ας είναι ο χιτώνας της ψυχής σου υφασμένος με το νήμα της αμνησικακίας. Ειδεμή σε τίποτε δεν πρόκειται να επωφεληθείς από την προσευχή."
Αμνησικακία είναι η συγχωρητικότης. Να λησμονούμε, δηλαδή, το κακό που μας έχουν κάμει. Επομένως, το πρώτο βήμα που κάνουμε πριν αρχίσουμε το έργο της προσευχής, είναι να συγχωρούμε όσους μας αδίκησαν με οποιοδήποτε τρόπο και γενικά μας έκαναν κάποιο κακό.
Ένας εργάτης της προσευχής, ο Αββάς Ισαάκ, γράφει πολύ παραστατικά: "Αυτό που προσεύχεται και μνησικακεί, μοιάζει με εκείνον που σπέρνει στη θάλασσα και περιμένει να θερίσει." Αυτό δείχνει πόσο ματαιοπονούμε ότν προσευχόμαστε με αισθήματα μνησικακίας στο θρόνο της Χάριτος, για να ζητήσουμε το έλεος του Κυρίου.
Ο Όσιος Νείλος ο Ασκητής, στο λόγο του "Περί Προσευχής", γράφει: "Εκείνος που έχει έρωτα αληθινής προσευχής και οργίζεται και μνησικακεί, είναι αξιοκατηγόρητος. Είναι όμοιος με εκείνον που θέλει να βλέπει καθαρά και όμως ταράζει ο ίδιος τα μάτια του."
Τη διδαχή αυτή ο Όσιος τη στηρίζει πάνω στις πνευματικές του εμπειρίες και πάνω στο λόγο του Κυρίου: "Άφησε το δώρο σου εμπρός στο θυσιαστήριο και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδερφό σου." Αφού κάνεις αυτό το βήμα "τότε έλα και προσευχήσου χωρίς ταραχή. Διότι η μνησικακία θαμπώνει το λογικό του προσευχόμενου και σκοτεινιάζει τις προσευχές του."
Ο λόγος του Χριστού απευθύνεται στον κάθε πιστό που θέλει να τον τιμήσει με την προσφορά του. Ο Χριστός θέτει την αγάπη προς τον αδερφό μας, ως προϋπόθεση για να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Ίδιο. Μας λέγει ο Κύριος: "Εαν προσφέρεις το δώρο σου επί το θυσιαστήριο κακά μνησθείς ότι ο αδερφός σου έχει τι κατά σου, άφες εκεί το δώρο σου, έμπροσθεν του θυσιαστηρίου και ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε έλθων πρόσφερε το δώρο σου."
Ο ιερός Χρυσόστομος σχολιάζει τα λόγια του Χριστού: Πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία Του. Μπροστά στην αγάπη για τον πλησίον μας, ο Χριστός καταφρονεί την τιμή που προσφέρεται στον Ίδιο. Ας διακοπεί, λέγει, η λατρεία μου, για να μείνει ακλόνητη η αγάπη σου. Διότι η συμφιλίωση με τον αδελφό είναι κι αυτή θυσία στο Θεό". Το λέγει αυτό ο Κύριος, διότι θέλει να δείξει πόσο εκτιμά την αγάπη, ότι τη θεωρεί ανώτερη από κάθε άλλη θυσία και ότι δεν δέχεται θυσία αν δεν υπάρχει αγάπη.
Ο Κύριος έθεσε την συγχωρητικότητα ως προϋπόθεση της λειτουργικής προσευχής, αλλά και της προσωπικής μας επικοινωνίας με την πατρική Του αγάπη. Είναι προτιμότερο, λέγει, αν έχουμε μέσα στην καρδιά μας κάτι για κάποιον αδερφό μας, να σταματήσουμε την προσευχή, να συμφιλιωθούμε πρώτα μαζί του και μετά να προσευχηθούμε, διότι "ο ίδιος ο Θεός έγινε άνθρωπος, με σκοπό να μας ενώσει".
Ο Κύριος για να δείξει πόσο απαραίτητο είναι να προσευχόμαστε έχοντας πρώτα συγχωρήσει τους αδερφούς μας, δίδαξε να λέμε στην Κυριακή προσευχή: "Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών". Έτσι, η Κυριακή προσευχή γίνεται το εργαστήριο αγάπης και συμφιλίωσης των ανθρώπων.
3. Ωφέλειες από την προσευχή
Όπου υπάρχει το έλεος του Θεού υπάρχουν όλα τα θεία αγαθά. Για να πετύχουμε, όμως, το έλεος του Θεού, έχουμε ανάγκη από την αδιάλειπτη επικοινωνία μαζί Του. Γι' αυτό η προσευχή είναι η πηγή που αναβλύζει όλα τα αγαθά του Θεού.
Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης αναφέρει τις δωρεές που δεχόμαστε από τον Κύριο δια της προσευχής: "Η προσευχή φυλάσσει τη σωφροσύνη, χαλιναγωγεί το θυμό, καταστέλλει την υπερηφάνεια, καθαρίζει από τη μνησικακία, καταργεί το φθόνο, αναιρεί την αδικία. Η προσευχή είναι σφραγίδα της παρθενίας, πιστότητα του γάμου, όπλο στους οδοιπόρους. Είναι ανάπαυση των κουρασμένων, παρηγοριά των λυπημένων, ευφροσύνη στους χαρούμενους, παρηγοριά στους πενθούντες, στεφάνι των συζύγων, σάβανο γι' αυτούς που πεθαίνουν. Η προσευχή είναι η επικοινωνία με το Θεό, όραση των αοράτων, ομοτιμία με τους Αγγέλους, προκοπή στα καλά έργα, αποτροπή από την αμαρτία, διόρθωση για όσους αμαρτάνουν, απόλαυση των παρόντων αγαθών, υπόσταση των μελλόντων."
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υμνεί τα χαρίσματα της προσευχής: "Η προσευχή είναι φωτισμός της ψυχής, αληθινή επίγνωση του Θεού, μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ιατρός των παθών, γαλήνη της ψυχής, οδηγός ουράνιος. Υπερπηδά τα κτίσματα, περνά τους σχηματισμούς των αστέρων, ανοίγει τις πύλες των ουρανών, ξεπερνά τους Αγγέλους, υπερβαίνει τις Κυριότητες και τους Θρόνους, διαβαίνει τα Χερουβιμ, και αφού φτάσει πάνω από κάθε κτιστή φύση, πλησιάζει την απρόσιτη Αγία Τριάδα. Εκεί προσκυνά τη Θεότητα και αξιώνεται να συναναστραφεί τον Ουράνιο Βασιλέα.
Η προσευχή χαροποιεί την καρδιά, αναπαύει την ψυχή, διδάσκει διδάσκει την ταπεινοφρωσύνη, παρέχει επίγνωση της αμαρτίας, μ' ένα λόγο στολίζει τον άνθρωπο με όλα τα πνευματικά αγαθά. Όταν μιλώ για την προσευχή", συνεχίζει ο Άγιος, "μη νομίσεις ότι είναι λόγια. Η προσευχή είναι πόθος προς το Θεό, αγάπη ανεκλάλητη. Είναι ουράνια τροφή που χορταίνει την ψυχή και την οποία όποιος γευθεί έχει κερδίσει τον αιώνιο έρωτα προς τον Κύριο, που καίει την καρδιά του σαν σφοδρή πυρκαϊά".
Ο Άγιος Μακάριος λέει ότι δια μέσου της προσευχής αποκτούμε και τις άλλες αρετές. Η προσευχή είναι το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε εμείς οι χριστιανοί στον αγώνα μας εναντίων των παθών και των δαιμόνων. Και επειδή ο διάβολος γνωρίζει πόσο δυναμώνει η ψυχή δια της προσευχής, αγωνίζεται με κάθε τρόπο να μας εμποδίσει από το έργο αυτό.
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος γράφει ότι η προσευχή, είναι συμφιλίωσις με το Θεό, μητέρα των δακρύων, συγχώρησις των αμαρτημάτων, τοίχος που μας προστατεύει από τις θλίψεις. Η προσευχή είναι έργο των Αγγέλων.
Κείμενο του Οικονόμου Μάριου Παντελή, αναδημοσιευμένο από το περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου με τίτλο "Χριστιανικά Μηνύματα"
1. Generally
Prayer is the soul's life and the path that unites us with God. Saint John Chrysostom says that "Whoever does not pray to God and does not want to constantly enjoy the Divine fellowship is spiritually dead and lifeless."
Saint Symeon the New Theologian says that "as the body needs air to breathe, so the soul needs the constant remembrance of God, that prayer." Therefore, without praying man does not live spiritually.
According to St. John of the Ladder, "prayer is the union of man with God. She is the mother of tears, forgiveness of sins, wall to protect us from our sorrows. Prayer is the work of angels, the gladness future is the work does not end, source of virtues, consul of gifts, food of the soul, illumination of the mind, ax beats despair, dissolution of sadness, treasure of rest, reflection of spiritual progress, revelation of future things. "
From the above definition of Saint John of the Ladder, we conclude that prayer is the source of all spiritual good and nobody should be devoted to it.
If prayer is the breath of the soul, should be present during the entire course of our Christ.
2. Conditions of Prayer
To be able to truly pray, you must prepare properly. Saint John of the Ladder says: "Those who are going to appear before the King and God and talk to Him, let us not proceed without proper preparation. Because there is fear, if we shall see from afar to have no weapons and uniforms that fit to be represented before Him, to order his servants and function to bind us and our exile away from his face and supplications us to tear and to fly in our face. "
Prayer is the marriage of man with God, and must appear before the appropriate wedding garment. What is this garment and what it's sewn, tells us again, St. John of the Ladder. "When you start to stand before the Lord, let the skirt of your soul woven with the thread of forgiveness. Otherwise nothing is going to benefit from prayer."
Forgiveness is synchoritikotis. Please remember, that the evil we have cameos. Therefore, the first step before we begin the work of prayer is to forgive those who wronged us in any way and generally made us some evil.
A worker of prayer, Abba Isaac writes very graphically: "What I pray and resentment, like the one who sows to the sea, waiting to be reaped." This shows just how GTN futility pray with feelings of resentment to the throne of grace, to ask mercy of the Lord.
The Saint Nilus the Ascetic, in his speech "On Prayer," writes: "He who has a true love of prayer and rage and resentment is axiokatigoritos. Identical with those desiring to see clearly and yet he stirs his eyes."
The doctrine that the Blessed rests on the spiritual experiences and on the word of the Lord: "Leave your gift at the altar forward and go first be reconciled to your brother." After doing this step, "then come and pray without disturbance. Grudge dazzles Because the logic of prayer and the prayers of the dark."
The word of Christ is addressed to every believer who wants to honor him with his offer. Christ sets to love our brother as a condition to show our love for him. Our Lord says: "If you are offering your gift at the altar mnistheis bad that your brother has against you, forgive your gift there, in front of the altar and covered first diallagithi mean your brother, and then come and offer your gift. '
St. John Chrysostom comments upon the words of Christ: How big is the philanthropy. Faced with the love of our neighbor, Christ despise the price offered to him. We stopped, he says, worship me, to stay steadfast love you. Because reconciliation with her brother and she is sacrifice to God. "This says the Lord, because he wants to show how much appreciates the love that sees more than any other sacrifice and that sacrifice will not accept if there is no love.
The Lord has set as a condition of forgiveness liturgical prayer, but also our personal contact with his paternal love. It is better, he says, if we have in our heart for something someone our brother, to stop the prayer, to reconcile with him first and then pray, because "God himself became man in order to join us."
The Lord to show how necessary it is to pray having first forgive our brothers taught to say the Lord's Prayer: "forgive us our trespasses, as we also afiemen percent against us." Thus, the Lord's Prayer is the laboratory of love and reconciliation between people.
3. Benefits of prayer
Where is the mercy of God are all divine goods. To succeed, however, the mercy of God, we need the constant communication with Him. So prayer is the source of all goods spurts of God.
St. Gregory of Nyssa says the donations we receive from the Lord through prayer: "Prayer keeps the wisdom, harnesses anger suppresses pride rid of resentment, envy removes, negates injustice. Prayer is seal of virginity , fidelity of marriage, gun to hikers. tired is rest, comfort the sad, the happy bliss, consolation to the grieving, wreath spouses, shroud them dying. Prayer is communication with God, seeing the invisible, parity with the Angels, progress in good works, avoidance of sin, correction for those who sin, enjoyment of these goods being of the future. "
Saint John Chrysostom praises the qualities of prayer: "Prayer is the soul's light, true knowledge of God, Mediator between God and men, doctor of passions, peace of soul, heavenly guide. Overleap the buildings, passing the star formation opens the gates of heaven, surpasses the angels, exceeding Principalities and Thrones, crosses the Cherubim, and after reaching over every created nature, approaching the inaccessible Trinity. worships the Deity there and claimed to socializing the Heavenly King.
Prayer delighted the heart, the soul rests, teaches teaches tapeinofrosyni provides awareness of sin, with a reason man decorates with all spiritual goods. When I talk about prayer, "continues the Saint," Do not think that is words. Prayer is yearning for God, love aneklaliti. It's heavenly food satiate the soul and the taste that anyone has won eternal love to the Lord, burning his heart like a fierce fire. "
The Macarius says that through prayer we acquire and the other virtues. Prayer is the greatest weapon we have Christians in our struggle against the passions and demons. And because the devil knows how it strengthens the soul through prayer, striving in every way to prevent us from work.
St. John Climacus writes that prayer is symfiliosis with God, mother of tears, forgiveness of sins, wall to protect us from our sorrows. Prayer is the work of angels.
Text of
quartermaster Marios Panteli reprinted from the journal of the Metropolis of Kition entitled "Christian messages"
