Ο Γιάννης, ο Γιάννης μας, παρουσιάζεται σήμερα ενώπιον του Κριτού, του Παλαιού των Ημερών, του Τρισαγίου. Παρουσιάζεται ενώπιον του Χριστού ως τέκνο πιστό της Εκκλησίας του, ως καθόλα συνεπής στη μαρτυρία του.
Και τούτο, γιατί όσοι γνώρισαν καλά το Γιάννη διέκριναν στο πρόσωπο του τις δύο μεγάλες αρετές της εν Χριστώ ζωής: την ελευθερία και την αγάπη. Για το Γιάννη, ελευθερία ήταν η εμμονή στην αλήθεια, χωρίς υπολογισμούς και σκοπιμότητες. Ελευθερία σήμαινε να ασκεί, υπεύθυνα και καλόπιστα, κρίση για οτιδήποτε μείωνε την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, για οτιδήποτε ευτέλιζε το νόημα της ζωής. Ελευθερία για το Γιάννη σήμαινε να είναι θεματοφύλακας της πίστης και της ελπίδας για καλύτερους ανθρώπους, για καλύτερο κόσμο.
Γι' αυτό και η ελευθερία στο Γιάννη συνυπήρχε αρμονικά με την αγάπη. Ο Γιάννης ασκείτο να είναι ελεύθερος για ένα και μοναδικό λόγο: για να μπορεί να αγαπάει περισσότερο. Γι' αυτόν η αγάπη ήταν πράξη καθημερινή, φροντίδα και μέριμνα για συγκεκριμένα πρόσωπα. Αγάπη για το Γιάννη σήμαινε ευθύνη για τους άλλους, κάποιες φορές αυστηρότητα, αλλά πάντοτε μεγαλοψυχία και περίσσευμα καρδιάς. Όλοι όσοι τον γνώριζαν ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ και ξέρουν πολύ καλά τι αποθέματα αγάπης φανέρωσε.
Ελευθερία που αγαπά και αγάπη που ελευθερώνει ήταν το δίπτυχο το οποίο ο Γιάννης ασκείτο να βιώνει μέσα στην Εκκλησία. Και είναι ακριβώς το βίωμα αυτό που προσέδιδε στον Γιάννη το καίριο του γνώρισμα: αυτό του άρχοντα. Άρχοντας να σε υποδεχτεί, άρχοντας να σου συμπαρασταθεί, άρχοντας να σε συγχωρέσει. Άρχοντας της έλλογης πράξης και του έμπρακτου λόγου. Άρχοντας της αυτοπροσφοράς και της αυτοθυσίας, άρχοντας πιστός της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Η μεστή ζωή του Γιάννη έδειξε ότι αυτό που διασώζει τον άνθρωπο, αυτό που καταξιώνει το διάβα του στη γη, αυτό που τον κάνει όντως άρχοντα, είναι η προσφορά της αγάπης. Αν ο εγωκεντρικός άνθρωπος νομίζει ότι όσο δίνεις τόσο περισσότερο πτωχεύεις, ο Γιάννης έδειξε ότι όσο δίδεις τόσο περισσότερο πλουτίζεις. Να γιατί ο Γιάννης υπήρξε όντως θεολόγος. Η σύζυγος του Άντρη, ο γιος του Μιχάλης, μαζί με όλους τους άλλους συγγενείς και φίλους του θα σεμνύνονται πάντοτε για την εμπειρική αυτή θεολογία και θα τη φυλάττουν ως πολύτιμη του παρακαταθήκη.
Το ήθος της δωρεάς και του μοιράσματος, έκανε το Γιάννη τρυφερό σύζυγο, υπαρξιακό γονιό, φίλο ανεκτίμητο. Το ήθος αυτό τον έκανε χαρισματικό δάσκαλο, έμπιστο συνεργάτη, πολίτη ενεργό.
Και είναι το ήθος αυτό της ελεύθερης πίστης στην αγάπη του Θεού που επέτρεψε στο Γιάννη να διέλθει πνευματικά ακέραιος την τελευταία μεγάλη του δοκιμασία. Άρχοντας ακόμη και στις πλέον δύσκολες στιγμές.
Ο Θεός της ελευθερίας και της αγάπης ας τον υποδεχθεί σήμερα στη χώρα των δικαίων. Με τις ευχές της εκκλησίας μας, ο Άγιος Ισχυρός που θανάτωσε το θάνατο ας αναπαύσει το Γιάννη, το Γιάννη μας στην αγκαλιά του. Μέχρι τη στιγμή που η ένδοξη παρουσία του θα μας συγκεντρώσει και πάλι στην πραγματική ζωή, τη ζωή πέρα από τη φθορά και το θάνατο.
Γιάννη, Γιάννη μας, αιωνία σου η μνήμη.
Ελευθερία που αγαπά και αγάπη που ελευθερώνει ήταν το δίπτυχο το οποίο ο Γιάννης ασκείτο να βιώνει μέσα στην Εκκλησία. Και είναι ακριβώς το βίωμα αυτό που προσέδιδε στον Γιάννη το καίριο του γνώρισμα: αυτό του άρχοντα. Άρχοντας να σε υποδεχτεί, άρχοντας να σου συμπαρασταθεί, άρχοντας να σε συγχωρέσει. Άρχοντας της έλλογης πράξης και του έμπρακτου λόγου. Άρχοντας της αυτοπροσφοράς και της αυτοθυσίας, άρχοντας πιστός της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Η μεστή ζωή του Γιάννη έδειξε ότι αυτό που διασώζει τον άνθρωπο, αυτό που καταξιώνει το διάβα του στη γη, αυτό που τον κάνει όντως άρχοντα, είναι η προσφορά της αγάπης. Αν ο εγωκεντρικός άνθρωπος νομίζει ότι όσο δίνεις τόσο περισσότερο πτωχεύεις, ο Γιάννης έδειξε ότι όσο δίδεις τόσο περισσότερο πλουτίζεις. Να γιατί ο Γιάννης υπήρξε όντως θεολόγος. Η σύζυγος του Άντρη, ο γιος του Μιχάλης, μαζί με όλους τους άλλους συγγενείς και φίλους του θα σεμνύνονται πάντοτε για την εμπειρική αυτή θεολογία και θα τη φυλάττουν ως πολύτιμη του παρακαταθήκη.
Το ήθος της δωρεάς και του μοιράσματος, έκανε το Γιάννη τρυφερό σύζυγο, υπαρξιακό γονιό, φίλο ανεκτίμητο. Το ήθος αυτό τον έκανε χαρισματικό δάσκαλο, έμπιστο συνεργάτη, πολίτη ενεργό.
Και είναι το ήθος αυτό της ελεύθερης πίστης στην αγάπη του Θεού που επέτρεψε στο Γιάννη να διέλθει πνευματικά ακέραιος την τελευταία μεγάλη του δοκιμασία. Άρχοντας ακόμη και στις πλέον δύσκολες στιγμές.
Ο Θεός της ελευθερίας και της αγάπης ας τον υποδεχθεί σήμερα στη χώρα των δικαίων. Με τις ευχές της εκκλησίας μας, ο Άγιος Ισχυρός που θανάτωσε το θάνατο ας αναπαύσει το Γιάννη, το Γιάννη μας στην αγκαλιά του. Μέχρι τη στιγμή που η ένδοξη παρουσία του θα μας συγκεντρώσει και πάλι στην πραγματική ζωή, τη ζωή πέρα από τη φθορά και το θάνατο.
Γιάννη, Γιάννη μας, αιωνία σου η μνήμη.
Εξόδιος λόγος εκ του Σταύρου Σ. Φωτίου, στην κηδεία του Γιάννη Μ. Ιωάννου που έγινε στις 2405/2012 στον Ιερό Ναό Αγίων Αυξεντίου και Ευσταθίου στη Λάρνακα, προϊσταμένου του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κιτίου κ.κ. Χρυσοστόμου, αναδημοσιευμένο από το περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου με τίτλο "Χριστιανικά Μηνύματα"
John, our John, will be presented today before the Judge, the Days of Old, the Trisagion. Occurs before the Christ child as a faithful member of the Church, as perfectly consistent in his testimony.
And this is why those who knew well the John saw the face of the two great virtues of life in Christ: freedom and love. For John, freedom was the insistence on truth, without calculations and considerations. Freedom means to exercise responsibly and in good faith crisis for anything detract from the dignity of human beings, for whatever trivializes the meaning of life. Freedom for Yiannis meant to be the guardian of faith and hope for the best people for better world.
Hence the freedom to coexist harmoniously with John Love. John practiced is free for a single reason: to be able to love more. For this love was daily practice, care and concern for persons. Love for John meant responsibility for others, sometimes rigorously, but always generous and surplus heart. Everyone who knew him very well know what I mean and know very well what stocks showed love.
Freedom-loving and love that frees the diptych was that John practiced experiencing in the Church. And it is precisely this experience that gave to John the crucial characteristic: that of the lord. Lord to be greeted, to lord thy succor, lord to forgive you. Lord of rational action and practical reason. Lord of self-offering and sacrifice, faithful lord of the Great Church. The life of John pithy showed that rescues man that honors the passing of the earth, what really makes him lord, is the offering of love. If the self-centered man thinks that as you give the more you fail, John showed that the dithio the more richer. That's why John was indeed theologian. The wife of the man, his son Michael, along with all other relatives and friends will always semnynontai for this empirical theology and will keep a record of a valuable legacy.
The ethos of the gift and sharing, made loving husband John, existential parent, friend priceless. The moral of this made him charismatic teacher, trusted partner, political activist.
And it is this ethos of freedom of faith in God's love that allowed John to pass spiritually whole of the last big test. Lord even in the most difficult moments.
God of freedom and love today let's welcome to the land of the righteous. With the blessings of our church, St. powerful that killed death let rest Yannis, Yannis us in his arms. By the time the glorious presence of us will gather again in real life, life beyond decay and death.
John, our John, we thy eternal memory.
Funeral speech from Stavros S. Fotiou, at the funeral of John M. Ioannou held in 2405/2012 in the Church of St. Eustatius and Afxentiou in Larnaca, head of the Reverend Mr. Bishop of Kition Chrysostom, reprinted from the Journal of the Metropolis of Kition entitled "Christian messages"
And this is why those who knew well the John saw the face of the two great virtues of life in Christ: freedom and love. For John, freedom was the insistence on truth, without calculations and considerations. Freedom means to exercise responsibly and in good faith crisis for anything detract from the dignity of human beings, for whatever trivializes the meaning of life. Freedom for Yiannis meant to be the guardian of faith and hope for the best people for better world.
Hence the freedom to coexist harmoniously with John Love. John practiced is free for a single reason: to be able to love more. For this love was daily practice, care and concern for persons. Love for John meant responsibility for others, sometimes rigorously, but always generous and surplus heart. Everyone who knew him very well know what I mean and know very well what stocks showed love.
Freedom-loving and love that frees the diptych was that John practiced experiencing in the Church. And it is precisely this experience that gave to John the crucial characteristic: that of the lord. Lord to be greeted, to lord thy succor, lord to forgive you. Lord of rational action and practical reason. Lord of self-offering and sacrifice, faithful lord of the Great Church. The life of John pithy showed that rescues man that honors the passing of the earth, what really makes him lord, is the offering of love. If the self-centered man thinks that as you give the more you fail, John showed that the dithio the more richer. That's why John was indeed theologian. The wife of the man, his son Michael, along with all other relatives and friends will always semnynontai for this empirical theology and will keep a record of a valuable legacy.
The ethos of the gift and sharing, made loving husband John, existential parent, friend priceless. The moral of this made him charismatic teacher, trusted partner, political activist.
And it is this ethos of freedom of faith in God's love that allowed John to pass spiritually whole of the last big test. Lord even in the most difficult moments.
God of freedom and love today let's welcome to the land of the righteous. With the blessings of our church, St. powerful that killed death let rest Yannis, Yannis us in his arms. By the time the glorious presence of us will gather again in real life, life beyond decay and death.
John, our John, we thy eternal memory.
Funeral speech from Stavros S. Fotiou, at the funeral of John M. Ioannou held in 2405/2012 in the Church of St. Eustatius and Afxentiou in Larnaca, head of the Reverend Mr. Bishop of Kition Chrysostom, reprinted from the Journal of the Metropolis of Kition entitled "Christian messages"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου