Εγκυμοσύνη, διαβήτης κι εσείς, Μέρος Δ'

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

Θα αποκτήσω ένα υγιές μωρό?

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλω να κάνω οικογένεια, ο διαβήτης μου είναι καλά ρυθμισμένος και ξέρω ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η ρύθμιση του διαβήτη μου θα πρέπει να είναι άψογη. Θα ήθελα να μάθω πόσοι κίνδυνοι υπάρχουν να αποκτήσω ένα υγιές μωρό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε είναι ότι, δυστυχως δεν υπάρχει εγγύηση ότι όλα θα πάνε καλά με το μωρό σας, είτε έχετε διαβήτη είτε όχι.

Υπάρχει πάντα ένας μικρός κίνδυνος να παρουσιαστούν προβλήματα σε κάθε εγκυμοσύνη.

Όταν μια διαβητική γυναίκα εγκυμονεί, η περίοδος του μεγαλύτερου κινδύνου για το μωρό είναι όταν το σώμα και τα όργανα του σχηματίζονται, δηλαδή κατά τις πρώτες 12 εβδομάδες της κύησης. Πάντως είναι γνωστό ότι αν ο διαβήτης τυγχάνει εξαιρετικού ελέγχου αυτή την περίοδο, τότε ο κίνδυνος ανωμαλιών μειώνεται δραματικά.

Αυτό σημαίνει ότι, αν προγραμματίσετε την εγκυμοσύνη σας και πάρετε συμβουλές για το πως επιτύχετε πολύ καλό διαβητικό έλεγχο πριν την εγκυμοσύνη, το μωρό σας δεν θα βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από οποιοδήποτε άλλο μωρό.

Πάντως, η ανάγκη για καλό έλεγχο δεν σταματά στις 12 εβδομάδες της εγκυμοσύνης, διότι ο καλός έλεγχος βοηθά στο να εξασφαλίσει ότι το μωρό δεν μεγαλώνει πάρα πολύ ή δεν έχει αναπνευστικά προβλήματα ή υπογλυκαιμία όταν γεννηθεί.

Ο διαβήτης θα επηρεάσει την υγεία του μωρού μου?

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το μωρό μου είναι 6 μηνών και παρ' όλο που η επισκέπτρια υγείας λέει ότι συμπεριφέρεται κανονικά, αναρωτιέμαι αν η ανάπτυξη του θα επηρεαστεί λόγω του διαβήτη μου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η πιο σύντομη απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι: Όχι! Μια πιο εκτεταμένη απάντηση είναι ότι μια μεγάλξ έρευνα που έγινε στο Μπέλφαστ το 1989 συνέκρινε τη φυσική, συναισθημτική και ακαδημαϊκή ανάπτυξη μεταξύ παιδιών από διαβητικές μητέρες και παιδιών από μη διαβητικές γυναίκες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των 2 ομάδων.

Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη ενός παιδιού. Ελπίζω να είναι καθυσηχαστικό να γνωρίζετε ότι ο διαβήτης δεν συγκαταλέγεται μέσα στους παράγοντες αυτούς.

Το μωρό θα κληρονομήσει το διαβήτη μου?

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι να αναπτύξει το παιδί μας διαβήτη? Έχω διαβήτη εδώ και 12 χρόνια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι πολύ φυσικό να σας ανησυχεί αυτό και πράγματι, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα σε παιδί διαβητικού να αναπτύξει διαβήτη.

Αν υπάρχει ισχυρό οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Γενικά πάντως, όταν η μητέρα έχει διαβήτη, η πιθανότητα αυτός να παρουσιαστεί και στο παιδί είναι 2% ενώ αν έχει ο πατέρας η συχνότητα είναι 5%. Πάντως, αυτό που κληρονομείται είναι η τάση προς διαβήτη, έτσι δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε αν, πότε και ποιο τύπο διαβήτη μπορεί να αναπτύξει ένα παιδί.. Ο διαβήτης είναι σχετικά μια κοινή διαταραχή γλυκόζης (περισσότερα από 1.000.000 άτομα στο Η.Β. έχουν διαβήτη) που μπορεί να παρουσιαστεί ως αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ο διαβήτης των γονέων είναι μόνο ένας απ' αυτούς.

Τι είναι ο διαβήτης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης?

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μου έχουν πει ότι έχω διαβήτη της εγκυμοσύνης. Είμαι έγκυος 32 εβδομάδων και ακολουθώ θεραπεία δίαιτας. Μπορείτε να μου πείτε περισσότερα γι' αυτό το θέμα?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διαβήτης της εγκυμοσύνης είναι ο όρος για το διαβήτη που εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (πάνω από 90%), εξαφανίζεται μετά τη γέννηση του παιδιού.

Ο διαβήτης της εγκυμοσύνης συνήθως διαγιγνώσκεται προς το τέλος της εγκυμοσύνης, διότι τότε είναι που τα επίπεδα των ορμονών της εγκυμοσύνης είναι πολύ ψηλά. Οι ορμόνες της εγκυμοσύνης έχουν αντίθετη δράση από αυτή της ινσουλίνης και αν δεν παράγεται αρκετή ινσουλίνη, τότε τα επίπεδα της ζάχαρης στο αίμα σας θα αυξηθούν. Τότε είναι που εμφανίζεται ο διαβήτης. Το πρώτο σημάδι είναι συνήθως ζάχαρη σε συνηθησμένη ανάλυση ούρων κατά το ραντεβού σας στην κλινική. Σε μερικές γυναίκες μπορεί να γίνει ειδική ανάλυση για διαβήτη διότι έχουν συμπτώματα ψηλής ζάχαρης στο αίμα (π.χ. δίψα ή μεγάλη ποσότητα ούρων), ή διότι βρίσκονται ιδιαίτερα σε κίνδυνο λόγω του ότι είχαν εμφανίσει διαβήτη σε προηγούμενες εγκυμοσύνες ή επειδή μέλη της οικογένειας τους έχουν διαβήτη.

Επειδή η ύπαρξη ζάχαρης στα ούρα εγκύων δεν είναι πάντα ενδεικτική του διαβήτη, μια ειδική δοκιμασία χρησιμοποιείται συχνά για διάγνωση του διαβήτη και είναι γνωστή ως "δοκιμασία αντοχής". Η θεραπεία του διαβήτη της εγκυμοσύνης αρχικά γίνεται με δίαιτα, αλλά κάποτε χρειάζονται και ενέσεις ινσουλινης.

Είναι σημαντικό να ελέγχετε προσεκτικά τα επίπεδα του σακχάρου στο διαβήτη της εγκυμοσύνης για να αποφύγετε προβλήματα βάρους και υγείας του μωρού κατά τη γέννηση. Γι' αυτό, η εξέταση του σακχάρου στο αίμα στο σπίτι αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας και αυτή η τεχνική θα πρέπει να διδαχθεί όταν διαγνωσθεί ο διαβήτης, για να μπορέσετε να ελέγχετε τα αποτελέσματα της θεραπείας σας.

Παρ' όλο που συνήθως ο διαβήτης της εγκυμοσύνης εξαφανίζεται μετά τον τοκετό, υπάρχει πιθανότητα να επανεμφανιστεί σε κατοπινές εγκυμοσύνες. Υπάρχει, επίσης, πιθανότητα ανάπτυξης διαβήτη στο μέλλον.

Τα επίπεδα της ζάχαρης στο αίμα

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο θα πρέπει να είναι το σάκχαρο στο αίμα μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο γιατρός που σας φροντίζει θα σας πει σε ποια επίπεδα θα πρέπει να στοχεύετε γιατί αυτά διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Ο κύριος στόχος είναι να προσπαθήσετε να διατηρήσετε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα όσο το δυνατό πιο κοντά στο κανονικό, κάτι το οποίο μπορεί να σημαίνει αυστηρότερους ελέγχους των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα απ' ότι συνήθως. Ο γιατρός σας μπορεί να θέσει αποδεκτά επίπεδα που θα πρέπει να επιδιώκετε να έχετε πριν από κάθε γεύμα, καθώς επίσης και 2 - 3 ώρες μετά το γεύμα. Η εγκυμοσύνη σχεδόν σίγουρα θα απαιτεί πιο συχνές μετρήσεις της γλυκόζης στο αίμα.

Μπιμπερό

ΕΡΩΤΗΣΗ: Προτιμώ να ταϊζω το μωρό μου από μπιμπερό αντί να το θηλάσω. Πως θα επηρεάζει αυτό το διαβήτη μου?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σίγουρα, η χρήση του μπιμπερού, σε αντίθεση με το θηλασμό, δεν σας επηρεάζει σωματικά: δεν χρειάζεστε, π.χ., να τρώτε ή να πίνετε επιπλέον ποσότητες όταν ταϊζετε το μωρό. Αυτός είναι, ίσως, ο λόγος που δίνετε περισσότερη προσοχή στο θηλασμό στην περίπτωση διαβήτη. Πάντως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην χρησιμοποιείτε το μπιμπερό αν το επιθυμείτε.

Ίσως χρειαστεί να ελέγχετε το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα σας τη νύχτα όταν ταϊζετε το μωρό σας, διότι ο νέος τρόπος ζωής μπορεί να σημαίνει αλλαγές στον έλεγχο του διαβήτη σας. Επίσης, είναι καλό να έχετε φαγητό κοντά σας ενόσω θηλάζετε σε περίπτωση που το δικό σας φαγητό ή σνακ καθυστερεί.

Κατά τ' άλλα δεν υπάρχει ανάγκη για οποιαδήποτε ειδική μέριμνα, εκτός από το να απολαύσετε το τάϊσμα του μωρού σας.

Μπορώ να συλλάβω κανονικά?

ΕΡΩΤΗΣΗ: Λόγω του διαβήτη μου θα είναι πιο δύσκολο για μένα να συλλάβω?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν ο διαβήτης είναι ορθά ελεγμένος δεν υπάρχει διαφορά στη γονιμότητα μεταξύ διαβητικών και μη διαβητικών γυναικών.

Αυτό σημαίνει πως εάν κρατήσετε τα επίπεδα του σακχάρου μέσα σε αποδεκτά πλαίσια (κάτω από 180 mg/dl και 10 mmol/l), τοτε δεν θα επηρεαστούν οι πιθανότητες για σύλληψη.

Αν δεν συλλάβετε παρά το γεγονός ότι ο διαβήτης σας είναι ελεγμένος, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε το γυναικολόγο σας για διερεύνηση άλλων πιθανών αιτιών.

Διαβητικός πατέρας

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο σύζυγος μου έχει διαβήτη κι εγώ μόλις έχω μείνει έγκυος. Τι επίδραση θα έχει ο διαβήτης στην εγκυμοσύνη μου?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καμμιά. Η εγκυμοσύνη δυσκολεύει λόγω του διαβήτη της μητέρας, αλλά δεν επηρεάζεται από τον διαβήτη του πατέρα.

ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΣΑΣ

Θα έχετε συμπεράνει, τόσο διαβάζοντας τα κείμενα αυτά όσο και μιλώντας με άλλες γυναίκες, ότι οι εμπειρίες του τοκετού ποικίλουν. Πράγματι, δεν είναι δυνατό να γίνει πρόβλεψη για το πως θα εξελιχθεί ο τοκετός και για τη φροντίδα που θα χρειαστεί εκείνη τη μέρα.

Αλλά αυτό δεν θα πρέπει να σας σταματήσει από το να εξετάσετε τις διάφορες επιλογές και φυσικά, όπως όλες οι εγκυμονούσες, όσο πλησιάζει ο καιρός του τοκετού, θα σας απασχολεί όλο και περισσότερο τι προτιμάτε για την ανακούφιση από τον πόνο ή τις διάφορες στάσεις του τοκετού. Συζητήστε αυτές τις προτιμήσεις με το μαιευτήρα και τη μαία, ούτως ώστε να είναι ενήμεροι.

Ακόμη ένας λόγος για συζήτηση του τοκετού σας με τη μαία ή το μαιευτήρα είναι να τους δώσετε την ευκαιρία να σας εξηγήσουν οποιεσδήποτε ειδικές διαδικασίες έχουν να κάνουν με το διαβήτη. Τόσο η έρευνα όσο και η εμπειρία έδειξαν ότι ορισμένα είδη τοκετού και διαδικασιών είναι πιο πιθανό να χρειαστούν στο διαβήτη, με σκοπό η μητέρα και το μωρό της να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα. Για παράδειγμα:

• Το μωρό σας σίγουρα θα γεννηθεί σε νοσοκομείο ή κλινική. Οι ειδικοί, τόσο για το διαβήτη όσο και για τον τοκετό συμφωνούν ότι για να περιοριστούν τυχόν προβλήματα στο ελάχιστο, το νοσοκομείο ή η κλινική είναι ο πιο ασφαλής τόπος για τις διαβητικές μητέρες και τα μωρά τους. Οι τοκετοί στο σπίτι είναι σχετικά ελάχιστοι.
• Υπάρχει αυξημένη πιθανότητα τοκετού με καισαρική τομή, είτε προγραμματισμένου είτε ως επείγουσα ανάγκη και αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας επισκληρίδιο αναισθησία (αναισθησία η οποία γίνεται στην περιοχή γύρω από τη σπονδυλική στήλη και αναισθητοποιεί παροδικά το κάτω μέρος του σώματος). Η επισκληρίδιος αναισθησία έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να αφήνει ξύπνια τη μητέρα και να της δίνει τη χαρά να ακούει το πρώτο κλάμα του μωρού.
• Είναι πολύ πιθανό ο τοκετός θα προκληθεί γύρω στις 38 εβδομάδες. Αυτό γίνεται για να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα που συμβαίνουν κάποτε στο τέλος της εγκυμοσύνης, παρ' όλο  που σπάνια συμβαίνουν.

Όλα αυτά ακούγονται πολύ ιατρικά και είναι, όντως. Αλλά, όταν γνωρίζετε όσο το δυνατόν περισσότερα για το τι να περιμένετε, θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε καλύτερα τη μεγάλη σας μέρα. Βέβαια, δεν είναι όλα τρομερα: θα έχετε την εκλογή για ανακούφιση του πόνου, όπως εισπνοές, ελααφράς μορφής αναισθητικό, ενέσεις ή επισκληρίδιος αναισθησία, καθώς και συνεχής φροντίδα από τη μαία - συχνά και από το μαιευτήρα - και το πιο σημαντικό, την ικανοποίηση να ξέρετε ότι θα είναι ο τελευταίος γύρος της δύσκολης διαδρομής σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Παρ' όλους τους ορρούς και τις συσκευές παρακολούθησης, θα μπορείτε ακόμη να αποφασίσετε τη στάση του τοκετού που έχετε διαλέξει - μια καθιστή στάση για παράδειγμα - αλλά θα ήταν καλύτερα όπως το συζητήσετε από πριν με τη μαία σας.

Νοουμένου ότι όλα είναι εντάξει, ορισμένοι μεαιυτήρες επιτρέπουν σε "διαβητικούς" τοκετούς να αρχίσουν μόνοι τους, αν και σπάνια σας επιτρέπουν να περάσετε περισσότερες από 1 - 2 μέρες πέραν της αναμενόμενη πριν προκαλέσουν τον τοκετό. Βέβαια, μερικές γυναίκες αρχίζουν να έχουν πόνους πριν την καθορισμένη ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται να γεννήσουν. Όταν ο τοκετός αρχίζει από μόνος του, είναι δυνατό να γεννήσετε φυσιολογικά αν και αυτό εξαρτάται από την κατάσταση της υγείας σας και την ώρα της ημέρας, την ποσότητα της ινσουλίνης που λάβατε, πόση ώρα πριν λάβατε το τελευταίο σας γεύμα κλπ. Θα χρειαστεί να ελέγχετε τακτικά το σάκχαρο στο αίμα σας, μετά όμως από μια κολπική γέννα ο ορρός μπορεί να αφαιρεθεί αμέσως, εκτός βέβαια αν η μητέρα κάνει εμετούς, κάτι το οποίο είναι πολύ ασυνήθιστο. Μετά απ' αυτό μπορείτε να επιστρέψετε ατις δόσεις ινσουλίνης που λαμβάνατε προ της εγκυμοσύνης (αν τις θυμάστε βέβαια) με αναγκαίες προσαρμογές για το θηλασμό ή για οποιεσδήποτε αλλαγές στις δραστηριότητες σας.

Και το μωρό? Υπάρχουν 2 συχνά και λογικά ερωτήματα τα οποία είναι:

1. Το μωρό μου έχει διαβήτη? και
2. Θα μεταφερθεί απ' ευθείας σε θάλαμο για ειδική φροντίδα? Κατ' αρχήν είναι πολύ απίθανο να έχει διαβήτη το μωρό και στην πραγματικότητα, έχει μόνο μια ελάχιστα αυξημένη πιθανότητα να τον αναπτύξει αργότερα. Το σάκχαρο στο αίμα του μωρού σας θα ελεγχθεί μια περίπου ώρα μετά τη γέννηση του και μερικές ακόμη φορές αργότερα κατά τη διάρκεια των πρώτων 24 ωρών. Αυτό γίνεται με 1 τσίμπημα στη φτέρνα πριν το τάϊσμα του μωρού, για επιβεβαίωση ότι διατηρεί ένα κανονικό επίπεδο σακχάρου στο αίμα. Ίσως πάρει λίγο χρόνο για το πάγκρεας του μωρού σας να σταματήσει να παράγει ινσουλίνη που μπορεί να προκαλέσει στο μωρό υπογλυκαιμία. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να σας συστήσουν να το ταϊζετε συχνά.

Όσον αφορά τη μεταφορά σε θάλαμο ειδικής φροντίδας, μερικά μωρά πάντα τη χρειάζονται είτε οι μητέρες είναι διαβητικές είτε όχι, και πράγματι, μερικά νοσοκομεία την εφαρμόζουν σαν πρακτική ρουτίνας σε περιπτώσεις διαβήτη. Πάντως, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο συχνά, όσο μειώνεται η εμφάνιση προβλημάτων σε μωρά διαβητικών γυναικών. Αν όμως το μωρό σας είναι πρόωρο ή ιδιαίτερα μεγάλο ή βρεθει να έχει υπογλυκαιμία, η μονάδα ειδικής θεραπείας είναι ο καλύτερος τόπος γι' αυτό. Αυτό όμως συνήθως δεν διαρκεί για πολύ χρόνο και - όπως είναι φυσικό - θα μπορείτε να το επισκέπτεστε όποτε θέλετε.

Όμως, με τις άλλες πτυχές του τοκετού, μια καλή ιδέα είναι να ρωτήσετε προηγουμένως για τις διαδικασίες αυτές στο νοσοκομείο σας κι έτσι να γνωρίζετε τι να περιμένετε κατά το δοκούν.

Και τα τέσσερα μέρη του κειμένου αυτού είναι αναδημοσιεύσεις από το ομώνυμο έντυπο του Παγκύπριου Διαβητικού Συνδέσμου.

Εγκυμοσύνη, διαβήτης κι εσείς, Μέρος Γ'

ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ ΠΑΘΩ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ?

Όταν η Μαρία ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος, πετούσε κυριολεκτικά στον έβδομο ουρανό. Τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγος της ο Γιάννης πραγματικά ήθελαν αυτό το μωρό και η Μαρία είχε κάνει ότι μπορούσε για να διασφαλίσει ότι ο έλεγχος του διαβήτη της ήταν καλός πριν καν συλλάβει. Είχε διαβάσει πολλά για την εγκυμοσύνη της κι ένιωθε ότι ήταν καλά προετοιμασμένη. Το μόνο που την ανησυχούσε ακόμη ήταν το τι μπορούσε να συμβεί αν πάθαινε υπογλυκαιμία.

Θα έχω υπογλυκαιμία?

Η γιατρός της Μαρίας έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει τη μέλλουσα μαμά. Η γιατρός ήξερε ότι μόνο το 40% των διαβητικών εγκύων υποφέρουν από σοβαρή υπογλυκαιμία. Η γιατρός ήξερε, επίσης, ότι με τον όρο "σοβαρή υπογλυκαιμία" εννοούσε υπογλυκαιμία που απαιτούσε βοήθεια από κάποιο άλλο πρόσωπο να δώσει γλυκόζη ή άλλα είδη ζάχαρης ή να κάνει ένεση γλυκογόνου ή ενδοφλέβιας γλυκόζης. Αν και αυτό σημαίνει ότι οι εγκυμονούσες είναι πιο επιρρεπείς στις υπογλυκαιμίες, το 60% θα περάσει την εγκυμοσύνη με λίγα ή και καθόλου προβλήματα από σοβαρές υπογλυκαιμίες.

Πότε υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθω υπογλυκαιμία?

Η Μαρία και ο Γιάννης αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερα να προετοιμαστούν γι' αυτές τις υπογλυκαιμίες σε περίπτωση που θα τους τύχαιναν, αναρωτήθηκαν όμως αν υπήρχε τρόπος να ξέρουν εκ των προτέρων αν πράγματι θα πάθαινε υπογλυκαιμία η Μαρία. Πληροφορήθηκαν ότι οι γιατροί πιστεύουν ότι οι σοβαρές υπογλυκαιμίες είναι πιο συχνές σε γυναίκες που είχαν πολλές υπογλυκαιμίες πριν συλλάβουν και σε γυναίκες που είχαν διαβήτη για πολύ καιρό. Επιπρόσθετα, αν σοβαρές υπογλυκαιμίες αποτελούν πρόβλημα σε μια εγκυμοσύνη, τείνουν να εμφανίζονται και σε μετέπειτα εγκυμοσύνες, αν και υπάρχουν και πολλές εξαιρέσεις σε αυτές τις γενικότητες:

• Στα πολύ αρχικά στάδια, συνήθως μερικές μέρες μετά τη σύλληψη μέχρι περίπου τις 16 βδομάδες.
• Στις τελευταίες λίγες βδομάδες της εγκυμοσύνης, οπότε συνήθως συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της νύχτας.
• Όταν έλθει η ώρα να γεννήσουν, κατά τη διάρκεια του τοκετού ή αμέσως μετά.

Γιατί συμβαίνουν σοβαρές υπογλυκαιμίες?

Ο Γιάννης ήθελε να ξέρει γιατί υπάρχουν σοβαρές υπογλυκαιμίες. Η απάντηση σε αυτό ήταν ευθύς: κανείς δεν ξέρει ακόμη. Ένας λόγος είναι ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης , οι γυναίκες προσπαθούν να διατηρήσουν το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα τους όσο το δυνατό πιο κοντά στο κανονικό. Άλλοι λόγοι είναι:

• Ο ρυθμός απορρόφησης της ινσουλίνης ποικίλλει ανάλογα με το μέρος που γίνεται η ένεση η ινσουλίνης.
• Η γλυκόζη στο αίμα πέφτει χαμηλά όταν η εγκυμονούσα ασκείται έντονα ή κουράζεται πολύ.
• Υπάρχει μεγάλη δυσκολία στο να υπολογίσει ακριβώς πόσους υδατάνθρακες θα καταναλώσει διότι ακόμα και συνηθισμένες μορφές όπως οι φέτες ψωμιού περιέχουν διαφορετική ποσότητα υδατανθράκων ανά είδος ψωμιού.

Επίσης, οι γυναίκες κάποτε παθαίνουν υπογλυκαιμία διότι οι πρωινοί εμετοί και η ναυτία δεν τους επιτρέπουν να φάνε ότι χρειάζεται. Σε τέτοια περίπτωση μπορούν, αντί στερεά τροφή να πάρουν υγρά (όπως ο φρέσκος χυμός πορτοκαλιού) τα οποία γίνονται ανεκτά από το στομάχι πολύ πιο εύκολα.

Τέλος, εξήγησε η γιατρός, ότι υπάρχουν μερικές περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να βρεθεί κανένας λόγος για την υπογλυκαιμία. Είχε συναντήσει πολύ καλά ρυθμισμένες γυναίκες οι οποίες πριν την εγκυμοσύνη είχαν μερικές ελαφρές υπογλυκαιμίες, αλλά είχαν πολύ χειρότερες υπογλυκαιμίες κατά την εγκυμοσύνη. Είναι γνωστό ότι τα επίπεδα πολλών ορμονών αλλάζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά κατά πόσο κάποιες και ποιες ορμόνες προκαλούν τις απρόβλεπτες διακυμάνσεις στο σάκχαρο του αίματος και γιατί αυτό συμβαίνει σε μερικές γυναίκες είναι ακόμη άγνωστό.

Τι θα μου συμβεί στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης?

Όταν η Μαρία υπέβαλε την ερώτηση αυτή της εξήγησαν ότι σε πολλές γυναίκες οι απαιτήσεις για ινσουλίνη αρχίζουν να αυξάνονται γύρω στην 20η βδομάδα της εγκυμοσύνης, αν και σε μερικές γυναίκες πέφτουν πάλι λίγες βδομάδες πριν τον τοκετό. Αυτή η πτώση είναι συχνά πιο έκδηλη το βράδυ. Ο πλακούντας παράγει ορμόνες που έχουν δράση αντίθετη από τη δράση της ινσουλίνης πάνω στη γλυκόζη του αίματος.

Πιστεύεται ότι η αύξηση των ορμονών αυτών προκαλεί μια αύξηση στις απαιτήσεις για ινσουλίνη στο στάδιο αυτό. Κάποτε, όμως, οι γυναίκες δεν χρειάζονται ινσουλίνη στην εγκυμοσύνη και οι ορμόνες του πλακούντα είναι σε κανονικά επίπεδα. Έχει διεξαχθεί έρευνα για το θέμα αυτό, αλλά ακόμη δεν έχει καταστεί κατανοητό γιατί αλλάζουν οι απαιτήσεις για ινσουλίνη.

Τι θα συμβεί στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μου κατά τη διάρκεια του τοκετού?

Αυτός είναι ένας τομέας της εγκυμοσύνης, ο οποίος είναι κατανοητός. Όσο προχωράει ο τοκετός, η ποσότητα της ινσουλίνης που χρησιμοποιείται μειώνεται, πιθανότατα λόγω της απαιτούμενης ενέργειας που χρειάζεται για τις συσπάσεις της μήτρας. Αμέσως μετά τον τοκετό η ποσότητα της απαιτούμενης ινσουλίνης πέφτει πολύ γρήγορα λόγω του ότι ο πλακούντας, ο οποίος παράγει ορμόνες ανταγωνιστικές της ινσουλίνης αφαιρείται.

Θα αλλάξουν τα προειδοποιητικά συμπτώματα της υπογλυκαιμίας?

Η Μαρία και ο Γιάννης ανησυχούσαν ότι ίσως δεν μπορέσουν να αναγνωρίσουν πότε θα ήταν η Μαρία στα πρόθυρα υπογλυκαιμίας. Η γιατρός της Μαρίας προσπάθησε να τους καθησυχάσει. Τους είπε όμως ότι μόνο μερικές γυναίκες δεν έχουν καθόλου ή έχουν πολύ λίγα προειδοποιητικά συμπτώματα υπογλυκαιμίας όταν είναι εγκυμονούσες. Κάποτε οι υπογλυκαιμίες μπορεί να παρουσιαστούν πολύ ξαφνικά, κάτι το οποίο μπορεί να είναι ανησυχητικό.

Άλλο πρόβλημα που μπορεί να υπάρξει είναι ότι κάποτε οι υπογλυκαιμίες στην εγκυμοσύνη προκαλούν εμετούς, ακόμα και σε γυναίκες οι οποίες δεν είχαν αυτό το πρόβλημα προηγουμένως.

Οι υπογλυκαιμίες αυτές θα βλάψουν είτε το μωρό μου είτε εμένα?

Η Μαρία πίστευε ότι αυτή ήταν η πιο σημαντική ερώτηση σχετικά με τις υπογλυκαιμίες. Η γιατρός της μπόρεσε να την καθησυχάσει σχετικά με αυτό, ενώ τόνισε πως είναι σπάνιες οι σοβαρές επιπτώσεις της υπογλυκαιμίας. Υπάρχουν πιθανοί κίνδυνοι για τη μέλλουσα μητέρα, αν πέσει κάτω για παράδειγμα, αλλά οι ίδιες οι υπογλυκαιμίες δεν θα τη βλάψουν. Παρά ταύτα, η μελλοντική μητέρα θα πρέπει να συνεχίσει να παίρνει κάθε προφύλαξη για να διασφαλίσει ότι δεν θα πάθει υπογλυκαιμία.

Ευτυχώς τα μωρά δεν φαίνεται να παθαίνουν σοβαρή βλάβη από την υπογλυκαιμία. Οι μητέρες που υποφέρουν από συχνές και σοβαρές υπογλυκαιμίες συνήθως έχουν τελείως κανονικά μωρά. Πολύ σπάνια υπογλυκαιμίες στα τελικά στάδια της εγκυμοσύνης μπορούν να προκαλέσουν πιο αργό ρυθμό στην καρδιά του μωρού, αλλά αυτό επανορθώνεται όταν θεραπευτεί η υπογλυκαιμία και δεν φαίνεται να έχει οποιεσδήποτε αρνητικές επιπτώσεις στον τοκετό.

Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι οι υπογλυκαιμίες στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης δεν έχουν κακές επιπτώσεις. Στην πραγματικότητα, ο διάσημος "πατέρας του χειρισμού της διαβητικής εγκυμοσύνης" Jorgen Pedersen από την Κοπεγχάγη, ανέφερε ότι από τη μεγάλη πείρα του οι γυναίκες που έχουν υπογλυκαιμίες στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν "ανώμαλα" παιδιά.

Επιπρόσθετα, πολλά κέντρα ανά το παγκόσμιο ανέδειξαν ότι όσο πιο ψηλή είναι η γλυκόζη στο αίμα στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης, τόσο πιο πιθανό είναι να έχει ανωμαλίες ένα μωρό. Αυτό, επίσης, υπονοεί ότι η υπογλυκαιμία δεν προκαλεί προβλήματα. Μια μεγάλη πολυκεντρική έρευνα στην Αμερική, που εξέτασε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα στα πρώτα επίπεδα της εγκυμοσύνης, δεν έδειξε να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ υπογλυκαιμίας στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης και συγγενών ανωμαλιών.

Τι μπορώ να κάνω για να αποφύγω τις υπογλυκαιμίες?

Η γιατρός της Μαρίας της έδωσε ένα κατάλογο σχετικά με το τι έπρεπε να κάνει για να αποφύγει τις υπογλυκαιμίες:

• Συχνές μετρήσεις της γλυκόζης στο αίμα

Αν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα κυμαίνονται γύρω στα 30 mg/d και 2 mmol/l, η ινσουλίνη πρέπει να μειωθεί, ακόμη κι αν δεν υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα υπογλυκαιμίας. Κάθε φορά που συμβαίνει μια ανεξήγητη υπογλυκαιμία, η ινσουλίνη πρέπει να μειώνεται, αν και συχνά θα πρέπει να αυξηθεί πάλι, αργότερα, λόγω των αυξομειώσεων των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Αν υποφέρετε από νυκτερινές υπογλυκαιμίες, προσπαθήστε να μειώσετε τη βραδινή ινσουλίνη. Για πιο εξειδικευμένες συμβουλές, καλό θα ήταν να μιλήσετε με το γιατρό σας ή την ειδική νοσοκόμα για τα επίπεδα γλυκόζης στα οποία θα πρέπει να στοχεύσετε.

• Εκπαιδεύστε τους φίλους, συγγενείς και τα παιδιά σας για τις υπογλυκαιμίες σας

Βεβαιωθείτε ότι σχεδόν πάντοτε βρίσκεστε με παρέα που έχει εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει και να αντιμετωπίζει τις υπογλυκαιμίες. Αυτό σίγουρα περιλαμβάνει το σύντροφο σας, αλλά σκεφθείτε να συμπεριλάβετε τους συναδέλφους σας. Διδάξτε το σύντροφο σας (κι άλλους φίλους και συγγενείς αν έχετε άσχημες υπογλυκαιμίες) πως να χρησιμοποιούν γλυκαγόνο.

• Αποφύγετε να είστε για πολύ μόνη

Αναγνωρίστε ότι οι άλλοι μπορούν να σας βοηθήσουν διότι εσείς είστε ευάλωτη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό  να βρίσκεται κάποιος μαζί σας τη νύχτα. Όσες δεν εργάζονται τη μέρα πρέπει να διευθετήσουν να επικοινωνεί μαζί τους κάποιος φίλος ή συγγενής το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι εντάξει.

• Να έχετε υπ' όψιν σας τους κινδύνους που υπάρχουν αν αποκοιμηθείτε

Η εγκυμοσύνη συχνά μπορεί να σας προκαλέσει κούραση και παρ' όλο που είναι λογικό να κοιμάστε αν χρειαστεί, βεβαιωθείτε ότι δεν θα αποκοιμηθείτε την ώρα που θα πρέπει να φάτε. Βάλτε το ξυπνητήρι σας ή διευθετήστε να σας ξυπνήσει κάποιος.

• Αποφύγετε την οδήγηση

Η οδήγηση μπορεί να είναι επικίνδυνη για διαβητικές εγκυμονούσες αν και μπορούμε να εξαιρέσουμε αυτές που δεν φαίνονται να έχουν προβλήματα με υπογλυκαιμίες, θα πρέπει όμως τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα να ελέγχονται πριν την οδήγηση. Βεβαιωθείτε ότι έχετε μαζί σας δισκία γλυκόζης ή κάποια άλλη μορφή γλυκόζης που επενεργεί γρήγορα και μην οδηγείτε ποτέ πριν από ένα γεύμα.

• Βεβαιωθείτε ότι τρώτε το φαγητό σας την ώρα που πρέπει

Μια από τις κύριες αιτίες της υπογλυκαιμίας είναι να μη φάτε καθόλου ή να καθυστερήσετε να φάτε, έτσι βεβαιωθείτε ότι τρώτε το φαγητό σας την ώρα που πρέπει.

ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Η ιδέα του να παρακολουθεί και να ισοζυγίζει το διαβήτη και επιπρόσθετα να μαθαίνει την τέχνη του θηλασμού μπορεί να προκαλέσει φόβο σε μια μητέρα. Πιο κάτω δίνονται τρόποι διευκόλυνσης της ζωής σε μητέρες που αποφάσισαν να θηλάσουν τα μωρά τους.

Γιατί θηλασμός?

Για πολλές νέες μητέρες η ιδέα του μπιμπερό μπορεί να είναι πολύ ελκυστική, αλλά για όσες έχουν τη θέληση να πετύχουν η ανταμοιβή του θηλασμού είναι τεράστια. Επιπρόσθετα από το αίσθημα ολοκλήρωσης που δίνει το μητρικό γάλα υπάρχει ανοσία ενάντια στις μολύνσεις και είναι καλός τρόπος να επαναποκτήσετε τη σιλουέτα σας διότι οι παραγόμενες ορμόνες βοηθούν στην τόνωση των μυών. Όταν, πλέον, καθιερωθεί ο θηλασμός, είναι εκτός των άλλων βολικός φθηνός και υγιεινός.

Δεν πρέπει να έχετε καμιά έγνοια για το θηλασμό. Ο θηλασμός είναι μια τέχνη που μαθαίνεται - το γεγονός ότι είστε διαβητική δεν αλλάζει τίποτα. Γνωρίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερα για το διαβήτη σας, θα σας βοηθήσει να ισοζυγίσετε την κατάσταση σας με τις απαιτήσεις του θηλασμού.

Τρία σημεία τα οποία πρέπει να θυμάστε

Για να αποκτήσετε το μεγαλύτερο όφελος από το θηλασμό θα πρέπει να θυμάστε τρία κύρια σημεία:

• Αναπληρώστε τους έξτρα υδατάνθρακες που χρησιμοποιούνται κατά το θηλασμό για να αποφύγετε μια υπογλυκαιμία.

Το μητρικό γάλα περιέχει υδατάνθρακες σε μορφή λακτόζης (σάκχαρο γάλακτος), έτσι κάθε φορά που θηλάζεται το παιδί σας χάνετε υδατάνθρακες. Αυτό σημαίνει ότι το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα σας θα μειωθεί.

Κατά τη διάρκεια μιας μέρα η "μέση" μητέρα χάνει περίπου 50 gr υδατάνθρακες (5 μερίδες) μέσω του γάλακτος. Αυτή η απώλεια θα πρέπει να αναπληρωθεί για να μην πάθετε υπογλυκαιμία. Η ακριβής ποσότητα επιπλέον υδατανθράκων που χρειάζεστε στη δίαιτα σας εξαρτάται από το σάκχαρο στο αίμα σας και από το μωρό σας, ειδικά αυτό τείνει να είναι ιδιαίτερα πεινασμένο.

Μαζί με τη διαιτολόγο σας μπορείτε να βρείτε τη σωστή ποσότητα έξτρα υδατανθράκων που ταιριάζει στις προσωπικές σας ανάγκες. Κατανείμετε αυτές τις έξτρα υδατάνθρακες κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά θα πρέπει να θυμάστε να αυξήσετε την ποσότητα του βραδινού σνακ για να καλύψετε και το νυκτερινό θηλασμό.

Βεβαιωθείτε επίσης ότι τρώτε πάντα πριν το θηλασμό για να αποφύγετε τυχόν υπογλυκαιμίες, ειδικά αν είστε μόνη με το μωρό σας, για το λόγο αυτό μερικές μητέρες βρίσκουν ότι χρειάζονται να πάρουν ένα σνακ πριν το νυκτερινό θηλασμό.

Κατά τη διάρκεια γρήγορης ανάπτυξης, ένα πεινασμένο μωρό μπορεί να πίνει πιο πολύ γάλα και συνεπώς να παίρνει πιο πολλούς υδατάνθρακες από σας. Σ' αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να παρακολουθείτε πιο συχνά το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Αν χρειάζεται, η διαιτολόγος σας θα σας συμβουλεύσει για το πως θα αυξήσετε τη λήψη των τροφών σας.

Μη μειώσετε τη δόση της ινσουλίνης σας για να αποφύγετε υπογλυκαιμίες. Χρειάζεστε την έξτρα ενέργεια (θερμίδες) από την αυξημένη διατροφή για να παράγετε γάλα. Είναι πολύ πιθανόν να συμβούν υπογλυκαιμίες αν αρχίσετε ένα θηλασμό με μειωμένο σάκχαρο στο αίμα σας ή αν το μωρό σας τρώει αργά. Συζητήστε μαζί με το γιατρό σας σε τι επίπεδα πρέπει να διατηρείτε το σάκχαρο στο αίμα σας. Κατόπιν συμβουλής μπορείτε να προσαρμόσετε την ινσουλίνη σας για να ταιριάζει στις δικές σας ανάγκες και τις ανάγκες του παιδιού σας.

Να είστε προσεκτική να μην αποκοιμηθείτε κατά τη διάρκεια του νυκτερινού θηλασμού για να μη χάσετε τα πρώτα σημάδια προειδοποιητικά σημάδια μιας υπογλυκαιμίας..

• Μην προσπαθήσετε να χάσετε βάρος ενώ θηλάζεται

Ο θηλασμός απαιτεί περισσότερες θερμίδες παρά η εγκυμοσύνη - η παραγωγή γάλακτος απαιτεί ενέργεια. Μερικές μητέρες διαπιστώνουν ότι χάνουν βάρος ακόμη και με αυξημένη διατροφή, αλλά πάντως αυτή δεν είναι η περίοδος για να προσπαθήσετε ενεργητικά να χάσετε βάρος. Αν χάνετε βάρος ενόσω θηλάζεται συζητήστε το με τη διαιτολόγο σας. Μπορεί να σας συστήσει να τρώτε πιο συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας και να σας δώσει ιδέες για θρεπτικά γεύματα και σνακς που να περιέχουν πολλές θερμίδες.

• Προσέχετε για τυχόν υπογλυκαιμίες!

Ενώ θηλάζεται μπορεί να αισθανθείτε δίψα: αυτό είναι απόλυτα φυσικό και δεν είναι κατ' ανάγκη σημάδι ψηλού σακχάρου στο αίμα. Θα παράγετε και θα χάνετε πολλά υγρά μέσω του μητρικού γάλακτος, γι' αυτό θα πρέπει να θυμάστε να πίνετε αρκετά υγρά κατά τη διάρκεια της ημέρας για να μην αισθανθείτε κούραση και κυρίως για να αποφύγετε την αφυδάτωση. Πάντως είναι καλή ιδέα να συνεχίσετε να παρακολουθείτε το σάκχαρο στο αίμα σας τακτικά, για να μπορείτε να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ του ψηλού σακχάρου στο αίμα από τη χαμηλή λήψη υγρών.

Εξαγωγή του γάλακτος

Όσο πιο σύντομα αρχίσετε να θηλάζεται, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχετε να πετύχετε. Μπορεί να εξάγετε το γάλα σας για να δοθεί στο μωρό σας αν δεν μπορεί να θηλάσει από το στήθος σας. Η εξαγωγή γάλακτος χρειάζεται επιμονή μέχρι να συνηθίσετε την ειδική αντλία και το παράξενο αίσθημα που προκαλεί. Αν το μωρό σας πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο μετά την επιστροφή σας στο σπίτι και δεν μπορείτε να το επισκέπτεστε κάθε μέρα, το γάλα σας μπορεί να καταψυχθεί και να του δοθεί όταν εσείς δεν θα είστε εκεί. Η εξαγωγή και κατάψυξη του γάλακτος είναι ιδεώδης λύση σε περίπτωση που θα επιστρέψετε στη δουλειά ή θα λείψετε από το σπίτι γενικότερα.

Προσαρμογή της δίαιτας στις αυξανόμενες ανάγκες του αναπτυσσόμενου μωρού

Όσο μεγαλώνει το μωρό σας, και κατά συνέπεια πεινά περισσότερο, όλο και περισσότερο θα είναι καιρός να του παρέχετε στερεά τροφή και να μειώνετε τους θηλασμούς. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το μωρό σας είναι περίπου 4 - 6 μηνών. Όσο μειώνετε τον αριθμό των θηλασμών, τόσο λιγότερες υδατάνθρακες θα χάνετε μέσω του γάλακτος. Συνεπώς θα χρειαστεί να προσαρμόσετε τη δίαιτα σας ούτως ώστε να τρώτε λιγότερους υδατάνθρακες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα σας το πιο πιθανό θα έχει πιο πολλές διακυμάνσεις, γι' αυτό μια καλή ιδέα θα ήταν να ελέγχετε το σάκχαρο στο αίμα σας.

Ενόσω θηλάζεται το μωρό σας, θα έχετε συνηθίσει να τρώτε μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού. Ίσως δυσκολευτείτε να προσαρμόσετε τη διατροφή σας στις απαιτήσεις χαμηλότερης ενέργειας (θερμίδων) του απογαλακτισμού, χωρίς να αισθάνεστε πεινασμένη. Αν δεν είστε προσεκτική, το βάρος σας θα αυξηθεί σταδιακά. Αν αυτό συμβεί, τότε είναι προτιμότερο να το συζητήσετε με τη διαιτολόγο σας.

Μικρές συμβουλές για επιτυχία

Τα πιο πάνω αφορούσαν την τεχνική πλευρά του θηλασμού. Εξίσου σημαντική είναι και η υποστήριξη εκ μέρους της οικογένειας και των φίλων σας. Η ανταλλαγή εμπειριών με άλλα άτομα θα σας βοηθήσει σημαντικά να μάθετε περισσότερα για το διαβήτη σας και τις απαιτήσεις του θηλασμού. Οι ακόλουθες είναι μικρές συμβουλές για επιτυχία, βασισμένες στην εμπειρία άλλων μητέρων:

• Πάντα να τρώτε πριν το θηλασμό, αν χρειάζεται πάρτε ένα ειδικό σνακ, ειδικά τη νύχτα.
• Να έχετε πρόχειρα ένα ποτό και μπισκότα ενόσω θηλάζετε - θα σας είναι πολύ χρήσιμα αν το μωρό σας τρώει με πολύ αργό ρυθμό.
• Να πίνετε αρκετά υγρά, τουλάχιστον 1 - 2 λίτρα τη μέρα.
• Να ελέγχετε τακτικά το σάκχαρο στο αίμα: χαμηλό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, καθώς και να αφήσει πεινασμένο το μωρό.
• Δεν υπάρχουν ειδικές τροφές που να πρέπει να αποφύγετε. Αν μερικές τροφές αναστατώνουν το μωρό σας, αποφύγετε τις για μερικές μέρες και μετά προσπαθήστε και πάλι να τις εισάξετε.
• Πίνετε τουλάχιστον μισό λίτρο γάλα τη μέρα για να εξασφαλίσετε ικανοποιητική ποσότητα ασβεστίου για υγιή κόκαλα.
• Προσπαθήστε να οργανώσετε τη μέρα σας και να προετοιμάσετε γεύματα εκ των προτέρων. Με τον τρόπο αυτό η οικογενειακή σας ζωή θα κυλά χωρίς αναστάτωση.
• Χαλαρώστε και απολαύστε το θηλασμό.

Εγκυμοσύνη, διαβήτης κι εσείς, Μέρος Β'

ΑΣΚΗΣΗ ΚΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

Ο συνδυασμός εγκυμοσύνης και διαβήτη μπορεί να είναι μια πολύ δύσκολη πρόκληση η οποία, όμως, έχει και την ανταμοιβή της. Το άρθρο αυτό εξετάζει το πλεονέκτημα της άσκησης για τη μελλοντική μητέρα.

Πριν τη σύλληψη

Αυτό το θέμα έχει συζητηθεί προηγουμένως, αλλά τονίζεται ότι η φροντίδα πριν τη σύλληψη έχει θετικά αποτελέσματα για τις διαβητικές γυναίκες. Ο προγραμματισμός για τη σύλληψη είναι ζωτικής σημασίας και σχεδόν τόσο συναρπαστικός όσο και η ίδια η εγκυμοσύνη. Εγκυμοσύνη με μη ελεγχόμενο διαβήτη σημαίνει εννέα μηνών ταλαιπωρία κατά τη διάρκεια των οποίων δεν δίδονται στο έμβρυο οι κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης.

Η άσκηση για μερικούς μήνες πριν την εγκυμοσύνη δίνει στους μύες και τις αρθρώσεις την ευκαιρία να αποκτήσουν σφρίγος και ευλυγισία. Το περπάτημα, το τρέξιμο, η ποδηλασία και το κολύμπι θα ενδυναμώσουν την καρδιά και θα βελτιώσουν την κυκλοφορία, αλλά αν αυτό δεν είναι το στυλ σας τότε σκεφθείτε ένα είδος άσκησης που να σας είναι διασκεδαστικό. Είναι προτιμότερο το σώμα να ασκείται με τον ίδιο τρόπο καθημερινά για να επιτυγχάνεται ταυτόχρονα εξαίρετος διαβητικός έλεγχος.

Η γιόγκα, η γυμναστική, η μικρής έντασης αερόβια γυμναστική σε σχέση με τη δυνατής έντασης αερόβια γυμναστική είναι πολύ λιγότερο εντατική για τα γόνατα και τη σπονδυλική στήλη (καθώς τα πόδια μένουν συνεχώς στο πάτωμα) μπορούν γενικά να συνεχιστούν για κάποιο χρονικό διάστημα κατά την εγκυμοσύνη. Η ιππασία, το σκι, οι καταδύσεις, η ορειβασία, η κωπηλασία και η ιστιοσανίδα είναι καλύτερα να αποφεύγονται κατά την εγκυμοσύνη. Διαλέξτε μια δραστηριότητα που να μπορείτε να κάνετε μόνοι σας όταν έχετε το χρόνο και την ενέργεια παρά κάποια δραστηριότητα που θα πρέπει να κάνετε κράτηση προηγουμένως ή να εξαρτάστε από μια ομάδα.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Με την εγκυμοσύνη θα προσέξετε ότι το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα τείνει να αυξομειώνεται έξω από τα συνήθη όρια. Το έμβρυο μεγαλώνει γρήγορα και χρησιμοποιεί την ενέργεια σας γι' αυτό το σκοπό. Μπορεί να υποφέρετε από τα συνήθη συμπτώματα της εγκυμοσύνης όπως ναυτία, εμετό ή αηδία για ορισμένες τροφές αλλά συνήθως η περίοδος αυτή είναι σύντομη. Πάντως, είναι απίθανο ότι θα θέλετε να κάνετε πολλή άσκηση τους πρώτους 2 μήνες. Υπακούστε στις ανάγκες του σώματος σας: είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να βοηθήσετε τον εαυτό σας αυτή την περίοδο.

Η άσκηση όταν δεν αισθάνεστε καλά δεν είναι ενεργητική, αλλά αξίζει τον κόπο να περπατάτε όσο το δυνατόν περισσότερο. Μετά τις πρώτες 16 εβδομάδες τα περισσότερα από τα ανεπιθύμητα συμπτώματα της εγκυμοσύνης όπως η ναυτία τείνουν να εξαφανιστούν, αφήνοντας πολλές γυναίκες με μια ανανεωμένη ζέση για ζωή. Μην πανικοβληθείτε αν η δίψα σας να μείνετε σε φόρμα έχει μειωθεί. Η άσκηση στην εγκυμοσύνη πρέπει να συνάδει με τον ενθουσιασμό και τα επίπεδα ενέργειας σας.

Όσο η διάπλαση σας αρχίζει να αλλάζει (γύρω στην 20η εβδομάδα) θα παρατηρήσετε ότι οι στάσεις του βαδίσματος, του καθίσματος και του ύπνου σας πιθανόν να αλλάξουν. Όσο μεγαλώνετε αυτές οι στάσεις μπορεί να γίνουν πιο άβολες και μαθαίνοντας μερικές στάσεις χαλάρωσης θα σας βοηθήσει να υπερνικήσετε την κούραση από την οποία αναπόφευκτα υποφέρει η σπονδυλική σας στήλη (βλ. ασκήσεις στο τέλος του άρθρου).

Το κολύμπι είναι πιθανότατα ο πιο ευχάριστος τρόπος άσκησης όσο πλησιάζει η γέννα καθώς η χαρά του να βρίσκεται κάποιος χωρίς βάρος μέσα στο ζεστό νερό είναι απερίγραπτη. Έτσι, αξίζει αφάνταστα να πηγαίνετε στην πισίνα.

Μάθετε να χαλαρώνετε

Ομάδες χαλάρωσης που διοργανώνονται στην προγεννητική κλινική θα προσφέρουν χρήσιμες συμβουλές για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει η έγκυος, αναπνοές για τον τοκετό και ασκήσεις για σωστή στάση. Μπορεί να μη σας αδυνατίσουν, αλλά θα σας κρατήσουν υγιείς.

Οι ομάδες γιόγκα ειδικά για εγκυμονούσες είναι λιγοστές και γενικά είναι πιο κατάλληλες για τις κοπέλες που έχουν ήδη ασχοληθεί με τη γιόγκα.

Σκέψεις για καλή φόρμα

Αν ασχολείστε συχνά με την άσκηση κι επιθυμείτε να συνεχίσετε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επιβάλλετε να ενημερώσετε το δάσκαλο σας ότι είστε διαβητική και έγκυος έτσι ώστε να παρακολουθεί πιο στενά την πρόοδο σας.

Είναι σοφό να θυμάστε ότι οι ορμόνες σας κάνουν σπουδαία πράγματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Μια ορμόνη εκκρίνεται για να χαλαρώσει τις αρθρώσεις και τους μύες σας ούτως ώστε να μπορέσετε να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις του τοκετού.

Η ορμόνη παραμένει σε μεγαλύτερες των κανονικών ποσότητες για μερικούς μήνες μετά τη γέννα γι' αυτό αξίζει να θυμάστε ότι οι αρθρώσεις και οι συνδέσμοι μπορεί να είναι πιο χαλαροί από το κανονικό και πρέπει να ασκούνται λιγότερο απ' ότι συνήθως.

Μια υγιής εγκυμοσύνη είναι πιο πιθανό να διευκολύνει τον τοκετό και θα σας βοηθήσει να έχετε πιο πολλή πεποίθηση για να χειριστείτε τις αλλαγές που φέρνει η άφιξη ενός μωρού σε μια οικογένεια.

Οι ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές πρέπει να ακολουθηθούν:

• Ελέγχετε το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα σας πριν την άσκηση. Ανάλογα με την προσπάθεια που απαιτείται για την άσκηση μπορείτε είτε να αυξήσετε τους υδατάνθρακες κατά 10 - 20 gr ή να μειώσετε την ινσουλίνη. Η άσκηση μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα σας μέχρι και το μισό σε μια μέρα, ενώ ίσως χρειαστεί να καταναλώσετε περισσότερα σνακς.
• Αν οποιαδήποτε άσκηση σας κάνει να νιώθετε άβολα, σας προκαλεί ναυτία, ζαλάδα ή πόνο τότε ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ. Ξαναπροσπαθήστε μόνο όταν νιώσετε εντελώς καλά.
• Αν είχατε αποβολές, απώλεια αίματος ή επιπλοκές σε προηγούμενες εγκυμοσύνες, τότε καλό θα ήταν όπως συζητούσατε το πρόγραμμα των ασκήσεων σας με το γιατρό σας πριν προχωρήσετε.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ


Αν και υπάρχουν πολλές ασκήσεις τις οποίες μπορείτε να κάνετε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εδώ σας δίνουμε μερικές που είναι πολύτιμες ακόμα κι αν ο χρόνος σας είναι ελάχιστος ή ο ενθουσιασμός σας έχει μειωθεί.

Για ενδυνάμωση των μυών της λεκάνης


Οι μύες της λεκάνης είναι οι μύες που κρατούν τα όργανα της λεκάνης στη θέση τους.Το αδυνάτισμα τους μπορεί να οδηγήσει σε ακράτεια ή ακόμη και σε πτώση των κολπικών τοιχωμάτων.

Η συνειδητοποίηση της σημασίας των μυών αυτών μπορεί να διευκολύνει τον τοκετό και θα είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στην κατάσταση που ήταν πριν την εγκυμοσύνη αν ενδυναμωθούν.

Ξαπλώστε ανάσκελα με τα γόνατα λυγισμένα και τα πόδια στο πάτωμα χωρίς να αλληλοαγίζονται. Βάλτε ένα μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι σας και αφήστε τα χέρια χαλαρά στα πλευρά.

Ο στόχος σας είναι να υψώσετε τους μύες της λεκάνης σε μικρά στάδια σταματώντας μετά από κάθε σφίξιμο. Φανταστείτε ότι προσπαθείτε να σηκώσετε μια νοητή κρεμμαστή γέφυρα μέσα σας, αναπνέοντας ελαφριά. Σηκώστε την κρεμμαστή γέφυρα όσο το δυνατόν πιο ψηλά και μετά κατεβάστε την σταδιακά. Όταν με την εξάσκηση η κίνηση αυτή γίνεται εύκολα, τότε μπορείτε να την κάνετε ενώ στέκεστε ή περπατάτε.

Παίρνει μόνο λίγα δευτερόλεπτα και αν γίνεται συχνά είναι ζωτικής σημασίας για πιο γρήγορη ανάρρωση και αίσθηση ευεξίας. (Σημ.: Θα πρέπει να έχετε τους μύες των μηρών όσο πιο χαλαρούς γίνεται ενώ κάνετε τα σφιξίματα).

Για βελτίωση της στάσης


Η στάση φυσικά αλλάζει όσο προχωρεί η εγκυμοσύνη, αν και για πολλές γυναίκες, το αποτέλεσμα της έντασης στην πλάτη και η μυϊκή κούραση αποτελεί βάρος. Δοκιμάστε το ακόλουθο μπροστά από ένα καθρέφτη για να βελτιώσετε τον τρόπο με τον οποίο "κρατάτε" τη σπονδυλική σας στήλη και το λαιμό σας.

Σταθείτε με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε τα πόδια σας να είναι ακριβώς κάτω από τις κλειδώσεις των μηρών. Τα πόδια θα πρέπει παράλληλα να είναι γυρισμένα ελάχιστα προς τα έξω. Μετακινήστε τα πόδια μπρος - πίσω από τις μύτες προς τις πατούσες για να βρείτε το κεντρικό σημείο κατανομής βάρους σε κάθε πόδι.

Λυγίστε ελάχιστα τα γόνατα ούτως ώστε να είναι πιο χαλαρά. Κουνείστε τη λεκάνη κλίνοντας το ηβικόν οστούν μπρος - πίσω για να βρείτε το μέσο σημείο.

Κεντράρετε το καλά καθώς είναι το κέντρο βάρους σας. Σηκώστε τα πλευρά σας όσο πιο πάνω μπορείτε από τη μέση σας με το στήθος σας συνειδητά ανοικτό. Δοκιμάστε να ανασηκώσετε λίγες φορές τα πλευρά σας για να νιώσετε τη διαφορά.

Τραβήξτε τους ώμους μακριά από τα αυτιά και παράλληλα επιμηκύνετε τη σπονδυλική στήλη και το λαιμό μέχρι την κορυφή του κεφαλιού. Κουνείστε τη μύτη σας πάνω - κάτω ούτως ώστε το κεφάλι σας να κινείται ελαφρά μπρος - πίσω κι έπειτα ισορροπείστε το κεφάλι σας με το πηγούνι σε ορθή γωνία με το λαιμό σας.

Όταν εξασκηθείτε καλά στα σημεία αυτά θα σας γίνουν συνήθεια και θα σας βοηθούν να διορθώσετε μια τεταμένη στάση. Αξίζει τον κόπο να τα μάθετε.

Για προετοιμασία μετά τη γέννα


Η στάση αυτή διδάσκεται συχνά ως προπαρασκευαστική στάση για τη γέννα. Χαλαρώνει τη βουβωνική χώρα και τους μηρούς και επίσης τεντώνει το εσωτερικό μέρος των μηρών.

Καθείστε στο πάτωμα με ένα μικρό μαξιλάρι κάτω από τη λεκάνη σας και φέρτε τα πόδια ενωμένα μπροστά σας. Κρατείστε ελαφρά τους αστραγάλους σας, φέρνοντας όσο πιο κοντά γίνεται τη λεκάνη και τα πόδια. Προσπαθείστε μαλακά να ανασηκώσετε το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης έξω από τους μηρούς για να δυναμώσετε τη σπονδυλική στήλη. Κρατείστε τη στάση αυτή για ένα λεπτό, αναπνέοντας μαλακά και κανονικά. Στις εκπνοές αφήστε τα γόνατα να ανοίξουν και να κατέβουν ακόμη λίγο. Πάντα τελειώνετε τις ασκήσεις αυτές αργά και προσεκτικά και τινάξτε καλά τα πόδια σας.

Για ενδυνάμωση των μηρών και των κνημών


Το βαθύ κάθισμα δυναμώνει τους μηρούς και τα πόδια, τεντώνει τον αχίλλειο τένοντα, τους μυς στις κνήμες και το εσωτερικό μέρος των μηρών. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να σκύβετε στο πάτωμα με τη λιγότερη πιθανότητα να βάλετε ένταση στη σπονδυλική στήλη. Θα πρέπει να επιστρέφεται πάντα στην όρθια στάση όμως, για να μην ζαλίζεστε.

Με τα πόδια ελάχιστα απομακρυσμένα καθείστε οκλαδόν αργά κρατώντας ίσια τη σπονδυλική στήλη με τις πατούσες στο πάτωμα, προσπαθώντας να μη βλέπουν τα πόδια ούτε προς τα μέσα ούτε προς τα έξω. Στη συνέχεια προσπαθήστε να πιέσετε τους αγκώνες πάνω στο εσωτερικό μέρος των μηρών για να αυξήσετε το τέντωμα στη βουβωνική χώρα. Δεν είναι αναγκαίο να κρατάτε τη στάση αυτή περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα κάθε φορά αλλά όσο πιο πολύ εξασκείστε, τόσο ευκολότερο θα είναι να ξεκουράζεστε σ' αυτή τη στάση. Κατά τη διάρκεια των οδυνών αυτή η στάση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη για να ξεκουράζετε την πλάτη σας.

Για ενδυνάμωση των ποδιών


Τα πόδια κουράζονται κατά την εγκυμοσύνη. Δυνατοί μυς θα βοηθήσουν να αποφύγετε τις κράμπες, να ενθαρρύνουν την κυκλοφορία και να ανακουφίσουν τυχόν πρησμένες φλέβες.

Με γυμνά πόδια σταθείτε μπροστά από ένα τοίχο με τα δάκτυλα των χεριών να ακουμπούν στον τοίχο. Σηκωθείτε στις μύτες των ποδιών και κατεβείτε ρυθμικά για περίπου 8 φορές και αργότερα με την εξάσκηση μέχρι 16 φορές.

Πιέστε ένα πόδι πίσω σας, λυγίζοντας ελαφρά το μπροστινό γόνατο (σαν να σπρώχνετε, δηλαδή, τον τοίχο). Τεντώστε την πίσω πατούσα προς το πάτωμα και κρατείστε τη στάση για λίγα δευτερόλεπτα πριν αλλάξετε πόδι.

Για βελτίωση της κυκλοφορίας και της γενικής κατάστασης του σώματος


Προβλήματα κυκλοφορίας παρουσιάζονται σε μερικές γυναίκες αλλά με το να μένετε δραστήρια αυτά βελτιώνονται.

Βάλτε μουσική και απλά περπατήστε επί τόπου με κανονικό ρυθμό. Χρησιμοποιήστε τα μπράτσα σας κουνώντας τα μπρος - πίσω και μην ανησυχείτε αν σηκώνετε τα πόδια σας πολύ ψηλά.

Το περπάτημα επί τόπου για 5', 2 φορές τη μέρα, αυξάνωντας περιστασιακά το χρόνο στα 10', θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τα επίπεδα του σακχάρου και τα κέφια σας ψηλά.

Για χαλάρωση


Κάθε γυναίκα έχει κάποιο τρόπο να χαλαρώνει κατά την εγκυμοσύνη τον οποίο προτιμά, αλλά όταν έχετε μόνο μερικά λεπτά στη διάθεση σας και χρειάζεστε να αναζωογονηθείτε, τότε δοκιμάστε το ακόλουθο.

Ξαπλώστε στο πάτωμα με ένα μαξιλάρι κάτω από τους μηρούς. Τοποθετήστε τα πόδια σε ένα τοίχο (περίπου 2 πόδια από την καρδιά). Ισιώστε τα πόδια και κλείστε τα μάτια. Αναπνέετε ήρεμα και κανονικά για 3 περίπου λεπτά. Χαμηλώστε τα πόδια στο πάτωμα με τα γόνατα λυγισμένα και τα χέρια στα πλευρά σας. Αρχίστε με τα δάκτυλα των ποδιών και συνεχίστε με κάθε μέρος του σώματος, δηλαδή τα δάκτυλα, το κάτω μέρος των ποδιών, το πάνω μέρος των ποδιών, το υπογάστριο, το στήθος, τους ώμους, τα μπράτσα, τα χέρια, το λαιμό και το πρόσωπο, όλο το σώμα, σφίγγοντας και χαλαρώνοντας κάθε σημείο.

Εγκυμοσύνη, διαβήτης κι εσείς, Μέρος Α'

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μέλλουσες μητέρες

Αν αυτό είναι το πρώτο σας παιδί, πιθανόν να έχετε ήδη ακούσει ένα σωρό ιστορίες για προβλήματα που μπορεί να συμβούν στην εγκυμοσύνη, αν έχετε διαβήτη. Παρ' όλο που κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η εγκυμοσύνη σας θα είναι καθ' όλα ομαλή, εντούτοις μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι σήμερα, οι προοπτικές για τις μέλλουσες μητέρες με διαβήτη είναι πολύ καλύτερες απ' ότι πριν 15 - 20 χρόνια. Με καλό έλεγχο του σακχάρου στο αίμα, οι πιθανότητες να γεννήσετε ένα υγιές μωρό είναι σχεδόν ίδιες με εκείνες των μη διαβητικών μητέρων.

Διαβάστε το παρών και τα επόμενα σχετικά κείμενα και εφαρμόστε όπου μπορείτε τις πληροφορίες που δίνονται σε αυτά. Έτσι θα μπορέσετε να προετοιμασθείτε καλύτερα για το ευτυχές γεγονός.

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ

Μήπως έχετε ινσουλοεξαρτώμενο διαβήτη και θέλετε να αρχίσετε οικογένεια? Μήπως έχετε ακούσει ιστορίες σχετικά με το διαβήτη και την εγκυμοσύνη που σας έχουν τρομοκρατήσει? Αν ναι, τότε υπάρχουν δύο συμβουλές που θα πάρετε από έναν επαγγελματία - μην ακούτε και μην ανησυχείτε. Οι διαβητικές γυναίκες είναι τόσο γόνιμες όσο και τις υπόλοιπες και υπάρχουν όλοι οι λόγοι για να υποθέσει κάποιος ότι θα απολαύσετε την εγκυμοσύνη σας και θα αποκτήσετε ένα τελείως κανονικό και υγιές βρέφος.

Το μόνο που απαιτείται είναι αρκετή σκληρή δουλειά από σας και απ' αυτούς που σας φροντίζουν.

Διαβήτης και εγκυμοσύνη στα περασμένα χρόνια

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο παρελθόν οι διαβητικές γυναίκες που ήθελαν να δημιουργήσουν οικογένεια είχαν να αντιμετωπίσουν πολλές σοβαρές δυσκολίες.

Το πρώτο εμπόδιο υπερπηδήθηκε με την ανακάλυψη της ινσουλίνης, γεγονός που σήμανε - χάρη σ' αυτή - ότι οι διαβητικές μητέρες επιβίωναν. Τα μισά, όμως, βρέφη, απεβίωναν. Πράγματι, μόλις πριν 25 χρόνια το 1/4 των βρεφών από διαβητικές μητέρες είτε γεννιόντουσαν νεκρά είτε πέθαιναν μέσα στις πρώτες βδομάδες της σύντομης ζωής τους.

Σύντομα διαφάνηκε ότι το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα της μητέρας ήταν συχνά ψηλό και διαπερνούσε από τον πλακούντα (το όργανο στο οποίο είναι συνδεδεμένος ο ομφάλιος λώρος και διατρέφει το έμβρυο) στο μωρό, ενώ η ινσουλίνη δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.

Έτσι, τα ψηλά επίπεδα σακχάρου ανάγκαζαν τα παιδιά να παράγουν πολύ μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης για να την ισοσταθμίσουν, που είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώνει το σώμα των παιδιών. Αν και τα μωρά αυτά ήταν μεγάλα, πολλά μέρη του σώματος τους ήταν αργά και πολλά πέθαιναν από αναπνευστικές δυσκολίες, που κανονικά επηρεάζουν μόνο τα πρόωρα βρέφη.

Με την πάροδο του χρόνου έχουν επιτευχθεί διάφορες βελτιώσεις, συμπεριλαμβανομένης καλύτερης φροντίδας  των βρεφών και τρόπος διαπίστωσης της κατάστασης του βρέφους ενώ είναι ακόμη στη μήτρα της μητέρας, αλλά αναμφίβολα το μεγαλύτερο όφελος αφορούσε τη διαπίστωση ότι ο αυστηρός διαβητικός έλεγχος είναι το κλειδί στην ανάπτυξη ενός υγιούς μωρού. Δυστυχώς, διαφάνηκε επίσης ότι υπήρχε ένα ψηλό ποσοστό ανωμαλιών κατά τη γέννηση στις περιπτώσεις βρεφών των οποίων οι μητέρες έχουν διαβήτη.

Γνωρίζουμε τώρα ότι αυτό μπορεί να μειωθεί στο επίπεδο που ισχύει για το γενικό πληθυσμό με καλό έλεγχο στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Ένα μωρό μπορεί να σχηματισθεί πλήρως τις πρώτες λίγες βδομάδες της εγκυμοσύνης, πριν ακόμη φανεί θετικό ένα τεστ εγκυμοσύνης, γι' αυτό η καλύτερη επένδυση που μια διαβητική γυναίκα μπορεί να κάνει εκ μέρους του αγέννητου παιδιού μας είναι να ελέγχεται καλά 3 μήνες πριν τη στιγμή της σύλληψης.

Επίσκεψη στον ιατρό σας πριν την εγκυμοσύνη

Σε πολλά κέντρα λειτουργούν τώρα κλινικές για τα στάδια πριν την εγκυμοσύνη όπου μπορείτε να πάρετε συμβουλές και πληροφορίες για το τοπικό πρόγραμμα φροντίδας. Η πίεση του αίματος σας θα ελεγχθεί, καθώς επίσης και η ανοσία σας στην ιλαρά και η λειτουργία του θυρεοειδούς σας αδένα. Τα μάτια σας θα πρέπει να εξετασθούν και εκτιμηθεί η λειτουργία των νεφρών σας.

Επίσης να αναμένετε να ερωτηθείτε για τυχόν προηγούμενες εγκυμοσύνες, γεννήσεις, ασθένειες ή άλλα προβλήματα που μπορεί να συσχετίζονται με την ικανότητα σας για σύλληψη ή την εγκυμοσύνη σας. Επιπρόσθετα θα πρέπει να σας δοθεί η ευκαιρία να συζητήσετε τη δίαιτα σας με το διαιτολόγο σας.

Πιο σημαντικό, θα σας δοθούν συμβουλές για τα πλεονεκτήματα ενός αρκετά αυστηρού διαβητικού ελέγχου που θα συνεπάγεται πιο συχνές μετρήσεις της γλυκόζης στο αίμα σας. Ιδεωδώς πρέπει να στοχεύετε να έχετε επίπεδα σακχάρου στο αίμα όσο πιο κοντά στα κανονικά επίπεδα πριν τη λήψη γευμάτων.

Όταν εσείς και ο γιατρός σας διαπιστώσετε ότι ο έλεγχος σας είναι καλός και ότι το HbA1c (γλυκοζηλιωμένη, ένα τεστ το οποίο παίρνει το μέσο όρο  των επιπέδων σακχάρου στο αίμα σας για τους τελευταίους 2 - 3 μήνες κι έτσι δίνει μια ακριβή ένδειξη του διαβητικού ελέγχου σας) είναι ικανοποιητικό, τότε μπορείτε να σταματήσετε την αντισύλληψη. Πρέπει να κάνετε ένα τεστ εγκυμοσύνης μόλις έχετε καθυστέρηση 2 εβδομάδων στην περίοδο σας. Αν το τεστ είναι αρνητικό και εξακολουθείτε να μη βλέπετε περίοδο, περιμένετε μια βδομάδα και ξανακάντε το τεστ. Μόλις έχετε θετικό αποτέλεσμα επικοινωνήστε με το γιατρό σας.

Αν το νοσοκομείο σας δεν έχει κλινική για εξετάσεις προ της εγκυμοσύνης και είχατε γυναικολογικά προβλήματα στο παρελθόν, πρέπει να ζητήσετε να μιλήσετε με το μαιευτήρα που σας παρακολουθεί πριν συλλάβετε. Μπορεί επίσης στο στάδιο αυτό να βρείτε καθησυχαστική μια συνομιλία με την ειδική νοσοκόμα για διαβητικά θέματα. Αν έχετε παραμελήσει κάπως τον έλεγχο σας, τώρα είναι η ώρα σας να τον ενισχύσετε. Ζητήστε να ελεγχθεί το HbA1c γλυκοζηλιωμένη σας ούτως ώστε να ξέρετε ποιος είναι ο έλεγχος σας.

Φροντίδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η φροντίδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ποικίλει από τόπο σε τόπο αλλά μπορείτε συνήθως να δείτε το διαβητολόγο και το μαιευτήρα σε μια κλινική παρακολούθησης πριν τον τοκετό. Στην πρώτη επίσκεψη κατά κανόνα θα σας γίνει ένα υπερηχογράφημα. Αυτή είναι μια ακίνδυνη, ανώδυνη διαδικασία που επιτρέπει στο γιατρό να ελέγξει το μωρό σας.

Είναι θαυμάσιο να έχετε τη δυνατότητα να δείτε το μωρό σας από τις πρώτες λίγες βδομάδες! Το πρώτο υπερηχογράφημα θα σας δείξει κατά προσέγγιση την ημερομηνία σύλληψης. Δεύτερο υπερηχογράφημα μπορεί να γίνει στις 20 βδομάδες για έλεγχο ανωμαλιών και μετέπειτα υπερηχογραφήματα θα διαπιστώσουν τον τρόπο ανάπτυξης του βρέφους.

Μερικές γυναίκες πιθανόν να έχουν πρόβλημα με υπογλυκαιμίες. Αν αυτό συμβαίνει σε σας, βεβαιωθείτε ότι έχετε πάντα μια γερή προμήθεια σακχαρούχων τροφών. Σε επείγουσες περιπτώσεις βεβαιωθείτε ότι ο σύντροφος σας - ή οποιοσδήποτε σας φροντίζει - έχει προμήθεια γλυκαγόνου και γνωρίζει πως να το χρησιμοποιήσει.

Δεν υπάρχει απόδειξη ότι οι υπογλυκαιμίες μπορούν να βλάψουν ένα μωρό. Οι κετόνες όμως είναι επικίνδυνες για το μωρό σας αν συσσωρευθούν για πολλές ώρες. Πρέπει να ελέγξετε για κετόνες αν το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα είναι ψηλό, αν κάνετε εμετό ή αν είστε άρρωστη και να το αναφέρετε στο γιατρό σας αμέσως αν υπάρχει περισσότερο από μια μικρή ποσότητα. Οι εμετοί ή η πρωινή αδιαθεσία δεν είναι πιο συχνοί σε διαβητικές γυναίκες από τις μη διαβητικές, αλλά αν κάνετε εμετούς θα πρέπει να πάρετε περισσότερες ανταλλαγές υδατανθράκων (ακόμα και σε υγρή μορφή) και να ελέγξετε για κετόνες.

Ίσως, επίσης, να διαπιστώσετε ότι η ποσότητα της ινσουλίνης που χρειάζεστε, συχνά αυξάνετε ενώ πλησιάζετε την 24η εβδομάδα. Γύρω στις 30 εβδομάδες οι μαιευτήρες θα ρυθμίσουν το ρυθμό της καρδιάς και τις κινήσεις του μωρού σας και θα αποφασίσουν θα πρέπει να γεννηθεί μετά από πλήρη κύηση ή νωρίτερα. Οι πιθανότητες να χρειαστείτε καισαρική τομή είναι πιο αυξημένες σε σύγκριση με τις μη διαβητικές εγκυμονούσες. Όμως, ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός διαβητικών γυναικών γεννά με φυσιολογικό τρόπο.

Το βρέφος σας μετά τη γέννηση

Λόγω του καλού ελέγχου κατά την εγκυμοσύνη, τα περισσότερα βρέφη φαίνονται και συμπεριφέρονται φυσιολογικά και μπορείτε να τα θηλάσετε αν το επιθυμείτε. Κάποτε είναι λίγο "στρουμπουλά", μπορεί να έχουν λίγη υπογλυκαιμία ή ελαφρύ ίκτερο αλλά αυτά τα προβληματάκια είναι προσωρινά και εύκολα θεραπεύονται. Το βρέφος σας δεν θα είναι διαβητικό, θα έχει απλά μια αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξει διαβήτη κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Διαβήτης κατά την κύηση

Διαβήτης κατά την κύηση είναι το όνομα που δίνεται για να περιγράψει το διαβήτη που πρωτοδιαγνώσκεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αυτό συμβαίνει διότι η εγκυμοσύνη αυξάνει την ανάγκη για ινσουλίνη και μερικές γυναίκες δεν έχουν τα αποθέματα για να παράξουν την επιπλέον ινσουλίνη. Η παχυσαρκία αυξάνει την ανάγκη για ινσουλίνη, έτσι οι υπέρβαρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.

Συχνά το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα της μητέρας είναι ελάχιστα αυξημένο κι έτσι πιθανό να μην παρουσιαστούν συμπτώματα.

Ήπια συμπτώματα είναι δύσκολο να εκτιμηθούν κατά την εγκυμοσύνη λόγω του ότι πολλές μη διαβητικές εγκυμονούσες νιώθουν κούραση, δίψα και έχουν συχνουρία. Είναι σημαντικό για το καλό του βρέφους η γλυκόζη στο αίμα να είναι όσο πιο κανονική γίνεται για τους ίδιους λόγους όπως και για τις γυναίκες με ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη. Για τις πλείστες γυναίκες με διαβήτη κατά την κύηση, το μόνο που απαιτείται είναι να σταματήσουν να τρώνε γλυκές τροφές και να αυξήσουν την κατανάλωση τροφών με ίνες στη δίαιτα τους.

Γίνεται κατ' οίκον μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα και αν, κατά τη δίαιτα, τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα είναι ψηλά τότε χρειάζεται ινσουλίνη για το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης.

Οι περισσότερες γυναίκες διαπιστώνουν ότι είναι ικανές να απεξαρτητοποιηθούν από την ινσουλίνη μετά τη γέννα εφ' όσον το σώμα τους συνεχίζει να παράγει αρκετή ινσουλίνη για κανονικούς σκοπούς. Οι περισσότερες γυναίκες θα έχουν ένα κανονικό τεστ αντοχής της γλυκόζης 6 βδομάδες αργότερα. Λίγες θα συνεχίσουν να έχουν διαβήτη. Πάντως, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη στο μέλλον στις γυναίκες που είχαν διαβήτη κατά την κύηση. Συνήθως είναι μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, αλλά ο κίνδυνος μειώνεται αποφεύγοντας την παχυσαρκία.

Αντισύλληψη

Ιδεωδώς οι εγκυμοσύνες πρέπει να προγραμματίζονται, αλλά όπως θα διαπιστώσετε από την ανάγνωση του άρθρου αυτού είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κάνετε καλό προγραμματισμό αν είστε διαβητική. Έτσι θα πρέπει να χρησιμοποιείτε αντισυλληπτικά στα ενδιάμεσα των εγκυμοσυνών.

Η πιο δημοφιλής μέθοδος αντισύλληψης, το "χάπι" περιέχει 2 θηλυκές ορμόνες: οιστρογόνη και προγεστερόνη. Αυτό το σκεύασμα εμποδίζει την ωορρηξία (δηλ. ενεργεί σταματώντας την παραγωγή ωαρίων. Οι επαγγελματίες στην ιατρική ανησυχούσαν για τη λήψη του χαπιού από διαβητικές γυναίκες λόγω του αυξημένου κινδύνου αγγειακών ασθενειών (κυρίως καρδιακών προσβολών) αλλά τώρα το χάπι περιέχει πολύ μικρή δόση οιστρογόνων έτσι πιθανόν να μην υπάρχει κίνδυνος. Προτιμότερο όμως να το αποφεύγετε.

Τα προφυλακτικά που χρησιμοποιούνται μόνα τους δεν είναι ασφαλισμένη αντισυλληπτική μέθοδος αλλά αν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ενδοκολπικό προφυλακτικό το οποίο τοποθετείται από γιατρό είναι σχετικά ασφαλισμένο.

Το ενδοκολπικό προφυλακτικό τοποθετείται απλά όπως ένα ταμπόν. Τα ενδομήτρια σπειράματα είναι κατάλληλα για ορισμένα άτομα. Αν είχατε ένα για πάνω από 2 χρόνια είναι απίθανο να μείνετε έγκυος. Μην το αφαιρέσετε ποτέ χωρίς ιατρική συμβουλή.

Μετά τη συμπλήρωση της οικογένειας τους πολλά ζευγάρια επιλέγουν τη στείρωση. Αυτό δεν προκαλεί καμιά διαφορά στη γενική υγεία και στα σεξουαλικά ή άλλα συναισθήματα σας. Πρέπει να θεωρείται μόνιμη κι έτσι πρέπει να επιλέγεται μετά από αρκετή σκέψη και συζήτηση.

Αν θέλετε συμβουλές για αντισύλληψη μη φοβηθείτε να ρωτήσετε το γιατρό σας - οι περισσότεροι εξ αυτών δεν είναι τόσο της παλιάς σχολής ή απλησίαστοι όσο πιθανό να νομίζετε!