Χριστός Ανέστη. Αναστήθηκε λοιπόν. Έσπασε το βράχο της αδιαφορίας. Του ωχαδελφισμού. Της άρνησης. Έδωσε ζωή στο θάνατο. Αποδέσμευσε από τα νύχια του άδη τον Αδάμ, την Εύα και τους άλλους. Με τον ίδιο τρόπο απελευθερώνει κι εμάς.
Δεν έχει σημασία αν στη γη μας απειλήθηκε καταστροφή. Ούτε λαμβάνονται υπ' όψιν οι τόσοι σιδερόφρακτοι στρατιώτες που διακινούνται εδώ κι εκεί. Όλα τούτα παραγκωνίστηκαν. Μπήκαν στο περιθώριο γιατί "ζωή εκ του τάφου ανέστειλεν". Τι κι αν λένε τα δικά τους οι όποιας εποχής φαρισαίοι και γραμματείς? Σημασία έχει ότι "ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι υπό της φθοράς των αρχηγός της ζωής".
Αυτή η πραγματικότητα μας φέρνει όλους πιο κοντά. Γεφυρώνει το χάσμα που υπήρχε μεταξύ μας. Σπάζει το τσόφλι της προκατάληψης, του φθόνου, της αδικίας, της έλλειψης ενδιαφέροντος. Ο Χριστός αναστήθηκε, αδελφέ μου, "Και πεπτώκασι δαίμονες". Και "νεκρός ουδείς επί μνήματος". Υπάρχει μεγαλύτερη χαρά απ' αυτήν?
Προβληματίζεται μερικές φορές ο άνθρωπος: Τι θα γίνει μετά το Γολγοθά? Μα ο Γολγοθάς, φίλε μου, δεν είναι τέλος. Ούτε το τέλος. Μετά το Γολγοθά ακολουθεί πάντοτε η Ανάσταση. Ο Γολγοθάς είναι σταθμός για ανάσα. Όχι για να γράψουμε το "τέλος".
Μπορεί, βέβαια, η άγνοια και η αδιαφορία μας και τα σχετικά να δραστηριοποιούνται και να μη μας αφήνουν να δούμε με τα μάτια μας της Ανάστασης το φως. Μπορεί τα γυαλιά που μας φόρεσαν η ρουτίνα και η αυταρέσκια μας να είναι τόσο σκοτεινά που μας σκιάζουν το φως της Ανάστασης.
Ε λοιπόν, ήρθε ο καιρός για την αφαίρεση τους. Ήρθε η στιγμή της αλήθειας. Είναι καιρός να σταματήσουμε να τρώμε, να κοιμόμαστε και να πεθαίνουμε με φόβο. Ήρθε η στιγμή της χαράς. Της αγαλλίασης. Του ενθουσιασμού. Της αισιόδοξης αντιμετώπισης της ζωής.
Δεν υπάρχει πλέον θάνατος. Τον νίκησε ο Χριστός. Υπάρχει απλά ένας προθάλαμος που μας βγάζει στην άλλη, την αληθινή ζωή. Δεν είμαστε μόνοι τώρα. Έχουμε μαζί μας τον αιώνιο φίλο: τον Χριστό. Καταργείται, λοιπόν, η μοναξιά. Δεν μας ενοχλεί πια.
Δεν είμαστε πια χαρταετοί πιασμένοι στα ηλεκτρικά σύρματα. Οι ουρανοί είναι γαλανοί και ορθάνοιχτοι για όλους μας. Η μπόρα και η καταχνιά ανήκουν στο παρελθόν. Τις νίκησε ο Χριστός με την Ανάσταση του. Έχουμε συναίσθηση τούτης της πραγματικότητας?
Τούτες τις μέρες (το πρωτότυπο αναφέρεται στις μέρες του Πάσχα, αλλά και τις υπόλοιπες για Τον Ύψιστο είμαστε καλοδεχούμενοι) καλό θα ήταν να απομονωθούμε κάπου και να σκύψουμε στα γεγονότα, να τα δούμε από πιο κοντά. Να εμβαθύνουμε. Και να δοξάσουμε για μια ακόμη φορά Το Θεό που μας αγαπά τόσο πολύ.
Ναι. Έδωσε το γιο του να σταυρωθεί για μας. Για την κακία μας. Για τις αμαρτίες μας. Τελικά όμως αναστήθηκε. Η ζωή αλλάζει πια. Γίνεται διαφορετική. Καινούρια. Η Ζωή φωτολουσμένη από από της Ανάστασης το φως. Όλα λάμπουν τώρα. Είναι φωτεινά τα πάντα. Καμιά σκιά στον ορίζοντα.
Ο άνθρωπος συμφιλιώθηκε με Το Θεό. Πήρε προσωπικά το θέμα της Ανάστασης. Έγινε δικό του. Προσωπικό. Και η ζωή του άλλαξε. Μπορεί τώρα ο άνθρωπος να τραγουδά με τον ποιητή:
Πλάκες που στέκατε βαριές
στα μνήματα και τις καρδιές
σας έσπασε Ο Χριστός μου.
Χαρά κι αγαλλίαση λοιπόν τώρα. Όλο το σύμπαν γιορτάζει. Ας παραμερίσουμε κι εμείς με τη σειρά μας ότι άλλο κι ας βροντοφωνάξουμε: "Χριστός Ανέστη"! Και η ηχώ θα απαντήσει: "Αληθώς Ανέστη"!
Με την αγάπη μου,
Ο π. Γεώργιος.
Αναδημοσίευση από το ομώνυμο φυλλάδιο της Εκκλησίας της Κύπρου
Christ is risen. Then resurrected. He broke the rock of indifference. The refusal. Gave life to death. Freed from the clutches of Hades Adam, Eve, and others. In the same manner releases and us.
No matter where on earth our threatened destruction. Nor does it take into account the soldiers had iron so moving here and there. All this pushed aside. They entered the room because "life from the grave suspended." What if they say their own age who Pharisees and secretaries; What is important is that "He was not possible under krateithei wear them o Chief of life."
This actually brings us closer. Bridges the gap that existed between us. Breaking the shell of prejudice, envy, injustice, lack of interest. Christ is risen, my brother, "And the demons fallen to hell." And "dead for no memory." No greater joy than this?
Sometimes troubled man: What will happen after Calvary? But the Calvary, my friend, is not the end. Neither the end. After Calvary always follow the Resurrection. The Calvary is a station for breath. Off to write the "end".
It can, of course, ignorance and indifference and related to active and not allow us to see with our own eyes the light of the Resurrection. Can glasses we wore routine and complacent we are so dark that we obscure the light of the Resurrection.
Well, it's time to remove them. Came the moment of truth. It is time to stop eating, sleep and die with fear. Now is the time of joy. Of jubilation. Excitement. The optimistic response to life.
No more death. Defeated by Christ. There's just one lobby that leads to another real life. We are not alone now. We have with us the eternal friend: Jesus. Deleted So loneliness. Not bother us anymore.
We are no longer kites caught in electric wires. The skies are blue and wide open for all of us. The rain and mist in the past. The defeated by Christ's Resurrection. Accordingly we are aware of reality;
These days (the original refers to the days of Easter, and the rest for the highest are welcome) it would be isolated somewhere and bend the facts, look at them more closely. Deepen. And praise once again the God who loves us so much.
Yes. He gave his son to be crucified for us. For our wickedness. For our sins. But eventually resurrected. Life changes anymore. Is different. New. Life fotolousmeni of the Resurrection of the light. All shine now. They are bright everything. No shade in sight.
The man reconciled with God. Personally took the theme of resurrection. Was his. Staff. And his life changed. Now the man can sing with the poet:
Cue heavy plates
to graves and hearts
you broke my Christ.
Joy and delight us now. Whole universe celebrates. Let's put aside, and we in our turn and let that other loud: "Christ is risen!" And the echo will answer: "Truly Risen!"
With my love,
Father George.
Republished by namesake brochure of Church of Cyprus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου